Kun la komparo de la nubo,
Kiu estas puŝata super la teron
Por malplenigi ĉiujn ĝiajn internaĵojn,
Do mi esperas, ke vi venos
Al la flanko de mia lito
Kaj verdigos
Miajn magran riverujojn.
Same kiel la Amazono-rivero
Naskiĝas el guto,
Ke la torento
De viaj Secesio-stilo floroj invadu
Ambaŭ flankojn de mia kuseno.
Mi scias, ke la pororoca,
Kiun mia rivero provokas,
Farigos min salti sen angoroj.
Kaj kion mi sopiras estas iri
Malsupren inter rokoj,
Inter krutaj deklivoj,
Marŝi la implikitan basenon
De la vivo kaj malfarmi
En la varmaj akvoj de via maro.
No hay comentarios.:
Publicar un comentario