19930831

1063 La luz de tu sonrisa

Instalaré en todas las praderas
De tu ondulado cuerpo
Los más sonoros cascabelitos
Que hayas jamás escuchado
Para así poder rastrearte
Por cada rincón del cosmos
A donde vayas
Colocaré campanitas tintineantes
En tus sensuales caderas
Y cuando te estremezcas
Al momento de caminar
Yo sabré con precisión
En donde estés
Porque el fundamento de mi vida
Eres tú, mi sol
Si pierdo de vista la luz
Que irradia tu sonrisa
Soy capaz de perder por entero
Mi vida y mi muerte
Porque mi norte es tu risa
Y el oriente de mi mente
Consiste en tus caricias
Por eso he dicho que instalaré
En todos los valles
De tu montañoso cuerpo
Los más sonoros cascabelitos
Para así poder encontrarte
Y seguir beneficiándome
De la luz de tu sonrisa.

1062 Reto

Te reto abiertamente
A que estrelles tu cuerpo
De muñeca de porcelana
Sobre el mío
Y verás con tus propios ojos
Si la sensualidad de mi boca
No te hace padecer
Del más exagerado placer
Que puedas jamás sentir
Porque voy a recorrerte
Como una locomotora en la estepa.
Te reto abiertamente
A que extingas todas y cada una
De las lagunas de mi cuerpo
Con tus besos
Y te haré dócilmente escalar
La espiral viciosa del placer
Hasta que tu ser sea transportado
Volátilmente a la gloria.
Te reto abiertamente
A que me ames sin cordura
Y con la estrepitosa parsimonia
De un volcán en las islas hawaianas
Entonces notarás como tu cuerpo
Finge necesitar estrellarse
Sobre el mío
Y verás con tus propios ojos
Si la sensualidad de mi boca
No te hace padecer
Del más exagerado placer
Que puedas jamás sentir.

1061 Por el templo de tu sexo

Es cierto que no pude observar
La excelsa magnitud
De los jardines colgantes
En la lejana Babilonia
Es cierto que no pude observar
En su constante iluminar
El monumental faro
De la antigua Alejandría
Es cierto que no me sorprendí
Ante la descomunal figura
Del legendario Coloso de Rodas
A la vez también es cierto
Que no pude contemplar
La majestuosa y misteriosa
Tumba del Rey Mausoleo
Es verdad que no pude apreciar
La estatua olímpica de Júpiter
En toda su magna extensión
Ni tampoco pude escalar
La cima de las pirámides
Del Egipto hechizante
Y mucho menos pude entrar
En el monumental templo
De Diana de los Efesios
Pero he podido acariciar
Con parsimoniosos movimientos
Tu cabellera femenina
En todo su esplendor
Y he visto tus ojos cafés
Haciéndome esclavo
De tus femeninas pupilas
También he podido disfrutar
De tu colosal caminata sensual
Distrayendo mis sentidos
Para así hacer de mí
El más adicto de tus admiradores
He podido también descifrar
En toda su complejidad
Tu misterioso cuerpo
Y he subido a los vértices prohibidos
Que forman tus pechos de mujer
Y he coronado mi éxtasis
Penetrando en tu cuerpo
Por el templo de tu sexo.

1060 Como la música de los violines vieneses

La música de los violines vieneses
Es tan hermosa a mis oídos
Como el escucharte decir
Que me amas con todo tu ser
Porque yo sé en mis adentros
Que los ensueños más exquisitos
Que ya vivió mi alma
Fueron los que viví contigo
Por ese mismo motivo
Si tuviese que elegir
Entre las cosas buenas
Que estandaricé en mi espíritu
Puedo jurar que tu lugar
Sería el primero
Porque es de ti que está hecha
La piedra angular de mis sentidos
Tus brazos son para mi ser
La fuerte mampostería
Que mantiene en pie mi vida
Mi escala de valores
Se rige con tus palabras
Y mis cánones y normas
Mis reglas y mis limitaciones
Están totalmente circunscritas
A las fronteras que les has puesto tú.
El carrusel de mi destino
Gira en torno a tu eje
Y mis ascensiones son hechas
Por los peldaños de tu risa
Por eso los eslabones de mi vida
Están irremediablemente atados
A tus deseos
Yo sé que ni lo alto ni lo bajo
Ni lo profundo ni lo ancho
Ni la muerte ni la vida
Ni ningún principado ni potestad
Podrá separarme de tu amor.

1059 Arruinaste mis ruinas, restaurándolas

La espantosa y horrenda crisis
Que atravesé cuando partiste,
Fue tan devastadora y horripilante,
Que llegué a creer
Que perdería el resto
De lo que me dejaste,
Porque me sumí involuntariamente
En un estado tal
De total zombificación
Y de no ser por el amor
Que mansamente te manifesté
Me habría hecho un harakiri.
Porque la estela de dolor
Con que impregnaste mis ventanas
Al momento de marcharte
Cual ave otrora prisionera,
Dejó marcados mis dinteles
Para que viniese a morar
Junto con mi amor
El espíritu de la nada,
Y arruinaste mis palacios
Decorados con majestuosidad,
Y arruinaste por igual
Mis ruinas, restaurándolas
Y luego de que hiciste
Conmigo lo que quisiste,
Simplemente te fuiste,
Y la horrenda y espantosa crisis
Que atravesé cuando partiste,
Fue tan aguda y aniquilante
Que llegué a creer
Que perdería el resto
De lo poco que me dejaste.

1058 A exagerada ternura de suas mãos

Se não fosse tão feliz com você
É mesmo que minha vida
Teria morto
Porque a benéfica luz
Que está fluindo de seus olhos
É o sol que ilumina
Meus passos ao andar
Como um escravo errante
Atrás de seus passos
Se não fosse tão feliz como você
Minha vida não teria agora
A importância que ganhou
Mesmo no mesmo momento
No que percebi no seu corpo
Seus peitos erguidos
Como as pirâmides de Chichen Itzá
Se não fosse tão feliz como você
Como segurança teria me perdido
A benção de suas palavras
Que são aos meus sensos
Como o adobe das minha ilusões
Porque com você compreendi
A clave para realizar
Todas e cada um
De minhas mais grandes ilusões
Mesmo ao momento de perceber
No seu corpo de escultura grega
A ondulação das dunas
Do sul do meu pais
Se não fosse tão feliz como você
De certo que minha vida
Sem remédio teria morto
De angustia e solidão
Porque teria me faltado
A exagerada ternura
Que você indistintamente me mostra
Em cada caricia
Que sai das suas mãos.

1057 La exagerada ternura de tus manos

Si no fuese tan feliz contigo,
De seguro que mi vida
Habría muerto,
Porque la benéfica luz
Que emana de tus ojos,
Es el sol que ilumina
Mis pasos al andar
Como un esclavo errante
Detrás de tus pasos.
Si no fuese tan feliz contigo,
Mi vida no tendría ahora
La importancia que adquirió
Justo en el momento mismo
En que percibí en tu cuerpo
Tus pechos erguidos
Como las pirámides de Chichén Itzá.
Si no fuese tan feliz contigo
De seguro que me habría perdido
La bendición de tus palabras,
Que son a mis sentidos
Como el abono de mis ilusiones
Porque contigo entendí
La clave para realizar
Todas y cada una
De mis más morrocotudas ilusiones,
Al momento mismo de percibir
En tu cuerpo de escultura griega,
La ondulación de las dunas
Del sur de mi país.
Si no fuese tan feliz contigo,
De seguro que mi vida
Sin remedio habría muerto
De angustia y soledad,
Porque me habría faltado,
La ternura exagerada
Que me muestras indistintamente
En cada caricia
Que sale de tus manos.

1056 La fantasía de un ser enamorado

Si quieres puedo prometerte
Hacer dentro de mi pecho
Y con la blanca arena del mar
Un castillo fortificado
Para que guardes allí los tesoros
Más preciados por tu ser
Pero allí no habrá lugar
Para la nostalgia soñadora
Ni para la tristeza cegadora
Porque solamente habrá espacio
Para amar con la ternura
De un infante soñador
Porque yo quiero mostrarte
Como amo cuando amo
A alguien que me ama
Y por eso te prometo
Hacer dentro de mi pecho
Y con el azul del agua del mar
Un mundo de ilusiones
Para que vivas junto a mí
La fantasía de un ser
Totalmente enamorado.

1055 Se tu vorresti ricordarmi

Se tu voresti ricordarmi
Quando io non stia qui
Guarda la stella del mattino
E tu vedrai
Come sta splendendo il mio cuore
Nel tempo di ricordarti,
Se tu voleresti ricordarmi,
Cerca nel tuo cuore
Di donna piena di bellezza
E tu vedrai
Come sta splendendo la mia faccia
Nello stesso momento
Che tu stai sorridendo
Se tu voleresti ricordarmi
Solo amami
Con il suono della canzone
Che io ho cantato per te
Se tu vorresti ricordarmi
Non dimenticare che io sono stato
L’uomo che ti ama
Con la disperazione
Di un’anima innamorata.

1054 Si tú quisieras recordarme

Si tú quisieras recordarme
Cuando yo no esté aquí
Mira a la estrella de la mañana
Y tú verás
Como está tintineando mi corazón
Al tiempo de recordarte.
Si tú quisieras recordarme,
Busca en tu corazón
De mujer poseída de belleza
Y tú verás
Como está brillando mi rostro
En el mismo momento
Que tú estés sonriendo
Si tú quisieras recordarme
Sólo ámame
Con el sonido de la canción
Que yo he cantado para ti.
Si tú quisieras recordarme
No olvides que yo he sido
El hombre que te ama
Con la desesperación
De un alma enamorada.

1053 Se você quiser me lembrar

Se você quiser me lembrar
Quando eu não esteja aqui
Olhe à estrela da manhã
E você verá
Como está cintilando meu coração
No mesmo tempo de lembrar você.
Se você quiser me lembrar,
Busque em seu coração
De mulher possuída de beleza
E você verá
Como está brilhando minha face
No mesmo momento
Que você esteja sorrindo
Se você quiser me lembrar
Somente ame-me
Com o som da canção
Que eu cantei para você.
Se você quiser me lembrar
Não esqueça que eu fui
O homem que ama você
Com o desespero
De uma alma namorada.

1052 If you want remember me

If you want remember me
When I don’t be here
Look at the star of the morning
And you will see
How is twinkling my heart
In the time of remember you.
If you want remember me,
Look into your heart
Of woman possessed of beauty
And you will see
How is shining my face
In the same moment
That you are smiling
If you want remember me
Just love me
With the sound of the song
That I have sung for you.
If you want remember me
Don’t forget that I’ve been
The man that love you
With the desperation
Of a soul in love.

1051 Desesperación enfermiza

Si te sumergieses ahora
En el mundo de los sordos
Con el único fin
De no escuchar el eco
De mi voz
Debo decirte que estás en un error
Porque mi alma te quiso
De una forma desinteresada
Y en tu alma quedó grabada
La matrícula de mi cuerpo
Por eso aunque vayas
Tan veloz como la luz
Casi al punto mismo
De que se desvanezca tu cuerpo
Te darás cuenta que tu alma
Está impregnada de mi recuerdo
Y en dondequiera que estés
Mi voz escucharás
Diciéndote al oído
El montón de poemas
Que una vez para ti escribí
Por eso si ahora partieses
Lejos de mis fronteras físicas
Te darás cuenta
Que dondequiera que tú vayas
Escucharás el eco de mi voz
Diciéndote entre susurros:
Te amo
Con la desesperación más enfermiza
Que jamás hayas podido percibir.

1050 Exclusivamente para amarte

Este es mi corazón, tómalo
Esta es mi cabeza, tómala
Esta es mi alma, tómala
Porque todo mi cuerpo
Está destinado a ti
Si tú no me amas
Yo estaré tan triste
Como un payaso sin su sonrisa
Pero si tú me amas ahora
Yo estaré tan feliz
Como un payaso con su sonrisa
Porque mi corazón
Mi cabeza y mi alma
Están exclusivamente
Para amarte.

1049 Exclusivamente para amar você

Este é meu coração, pegue-o
Esta é minha cabeça, pegue-a
Esta é minha alma; pegue-a
Porque todo o meu corpo
Está designado para você.
Se você não me amar
Eu estarei tão triste
Como palhaço sem seu sorriso
Mas se você me ama agora
Eu estarei tão contente
Como um palhaço com seu sorriso
Porque meu coração
Minha mente e coração
Estão exclusivamente
Para amar você.

1048 Esklusivman pour renmen ou

Sa a kè mwen, ramanse li
Sa a tèt mwen, ramanse li
Sa a lespri mwen, ramanse li
Paske tout ko mwen
Se pou ou
Si ou pa renmen mwen
Mwen va se tankou tris
Kouman yon payas sans souri li mem
Men si ou renmen mwen kounye a
Mwen va se twòp kontann
Kouman yon payas avek souri li mem
Paske kè mwen
Tèt mwen ak lespri mwen
Se esklusivman pou renmen ou.

1047 Ausschließlich für liebe dich

Dies ist mein Herz, nimmt es
Dies ist mein Kopf, nimmt es
Dies ist meine Seele; nimmt sie
Weil mein vollständiger Körper
Wurde zu dir gekennzeichnet.
Wenn du mich nicht liebst,
Ich werde so traurig sein
Wie ein Clown ohne sein Lächeln
Aber, wenn du mich jetzt liebst,
Ich werde so froh sein
Wie ein Clown mit seinem Lächeln
Weil mein Herz
Mein Verstand und mein Herz
Sind ausschließlich für Liebe dich.

1046 Esclusivamente per amarti

Questo è il mio cuore, prendilo
Questa è la mia testa, prendilo
Questa è la mia anima; prendilo
Perché il mio corpo completo
È stato designato per te.
Se tu non mi ama
Sarò così triste
Come un pagliaccio senza il suo sorriso
Ma se mi ama ora
Sarò così felice
Come un pagliaccio col suo sorriso
Perché il mio cuore
La mia mente e la mia anima
Sono esclusivamente per amarti.

1045 Exclusively to love you

This is my heart, take it
This is my head, take it
This is my soul; take it
Because my complete body
Was designated to you.
If you don’t love me
I will be so sad
Like a clown without his smile
But if you love me now
I will be so happy
Like a clown with his smile
Because my heart
My mind and heart
Are exclusively to love you.

1044 Justo al sur de tu cuerpo

En mi interior palpita la esperanza
De que algún día
Y en algún lugar
Yo he de volver a verte,
Y cuando esto acontezca
Yo seré el hombre
Más feliz del planeta
Porque tendré ante mis ojos
El más cándido
De los cuerpos de este mundo,
Y entonces con el ímpetu
Del mar embravecido,
Besaré uno a uno
Los elementos de tu rostro
Y acariciaré cada palmo
De tu dorada piel,
Para hacerte sentir el ser
Más feliz del universo,
Cuando escale la cima
De tu pecho
Y cuando recueste mi pecho
En tu vientre,
Hasta esperar la explosión
Del volcán que se encuentra
Justo al sur de tu cuerpo.

1043 Un disparatado conjunto de cosas

El alto nivel de degradación
De los suelos de mi piel
Después del uso intensivo
Que les diste
Es tan espantoso y horrendo
Que mi ser se ha vuelto un ser
Contradictoriamente enfermizo
Porque me dejé fácilmente convencer
Con la simulación de amor
Que me mostraste.
Mis tierras otrora fértiles
Se han salinizado atrozmente
Por tus besos hipersalinos
Y mi vida se ha vuelto ahora
Un disparatado conjunto de cosas
Que me tiene atado a tus cosas,
A pesar del alto nivel
De erosión en mis sentidos
Que por la fuerza de tus vientos
Han quedado abatidos.

1042 Asfixiante nostalgia

Si más ni más resignaré
Mi cuerpo
A la apabullante soledad
Que me produce el no tener
A quien amar en mi destino
Por eso tendré que mutilar
Cada caricia en mi cuerpo
Y doblegaré cada sensación
Hasta humillarla en lo sumo
Y así sentir la libertad
Que en situaciones normales
Eventualmente podrían gustarme
Pero ahora que no te tengo
Sin más ni más resignaré
Mi espíritu
A la monstruosa brevedad
Que ha invadido mi vida
Desde el momento justo
En que atravesaste las fronteras
De mi cuerpo
Y no volviste
Si vieras como aúllo en las noches
Podrías talvez confundirme
Con un lobo enamorado en los alpes
Porque de verdad la soledad
Se ha imantado a cada una
De mis células cansadas
Y el espanto más atroz
Se ha dibujado en mi alma
Por eso sin más ni más resignaré
Mi ser
A la asfixiante nostalgia
Que taladra inmisericordemente mis sentidos.

1041 Inicua insolencia

Pensé que al besar tus labios
Podría eventualmente beber
Del agua inocua de tu inocencia
Y lo que hallé solamente
Fue la inicua insolencia
De tus femeninos malabares
Haciéndome mucho padecer
Por los exagerados movimientos
Con que como un ingenuo
Me acorralaste
Y esparciste la cicuta aniquilante
De tu vientre
En mi ser
Y yo bebí del agua dulce
Que fluía de tu pecho
Pensando que podría
Eventualmente beber
Del agua inocua de tu inocencia
Y lo que hallé solamente
Fue la inicua insolencia
De tus femeninos malabares
Haciéndome locamente padecer.

1040 Por la fuerza de este amor

El amor que por ti siento
Es tan descomunal y exagerado
Tan subyugante y arrollador
Que si tus labios de niña bonita
Fuesen una fruta madura
Por la fuerza de este amor
Tendrían que instantáneamente
Encarnar en un manso colibrí
Porque he visto en tu boca
La sonrisa más hermosa
Porque el amor que por ti siento
Me constriñe las venas
Y me hace sentir el ser
Más indefenso del cosmos
Y he llegado a la conclusión
De que si tu fueses una musa
Entonces por la fuerza
De este amor apabullante
Yo tendría que reencarnar
En un Pablo Neruda
Para así poder escribirte
Los mejores versos
Que se le ocurran a mi alma
Y poder obtener entonces
Tu boca de niña
Y tus labios de fruta madura.

1039 With all the strength

When I had you
I was so happy
To have beside me
The most beautiful woman
Of all the world
But now that I haven’t you
I’m only
The saddest soul on the earth
Because without you, my life
Don’t have any sense.
For this I want to tell you
And ask to you
To stay beside me
And give me
One of your good touches
To my tired body
And of this way to build up
The dead atoms
On my heart and head
To lift me up
And love you
With all the strength
That I have in my soul.

1038 Con todas las fuerzas

Cuando yo te tenía
Estaba muy alegre
Por tener a mi lado
La más bella mujer
De todo el mundo
Pero ahora que no te tengo
Yo soy solamente
El peor ser de la tierra
Porque sin ti, mi vida
No tiene ningún sentido
Y por eso yo quiero hablarte
Y decirte
Que vengas a mi lado
Y dones a mí
Una de las caricias buenas
A mi cuerpo cansado
Y así restaurar
Las células muertas
En mi corazón y cabeza
Para entonces levantarme
Y amarte
Con todas las fuerzas
Que tengo en mi ser.

1037 Con tutte le forze

Quando io avevo te
Ero così felice
Per avere accanto a me
La più bella donna
Di tutto il mondo
Ma ora che non ti ho
Sono solamente
L'anima più triste sulla terra
Perché senza te, la mia vita
Non ha senso alcuno.
Per questo voglio dirti
E chiederti
Di rimanere accanto a me
E di darmi
Uno dei tuoi buone carezze
Al mio corpo stanco
E così ricostruire
Gli cellule ed atomi morti
Sul mio cuore e la mia testa
Per così alzarmi su
Ed amarti
Con tutte le forze
Che ho nella mia anima.

1036 Avek tout fos yo

Lè m te genyen ou
M te kontann anpil
Pou genyen kote m
Fanm la plis bel pase
Nan tout moun
Men kounye a ki m pa gen ou
Mwen se selman
Pi mal moun nan tè a
Paske sans ou, lavi mwen
Pa gen sans
Pou sa mwen vle pale ou
Pou di ou
Ki vini ou kote mwen
Ak bay ou pou mwen
Yon bèl karès
Pou ko mwen bouke
Ak konsa restorè
Selil touye yo
Nan kè mwen ak tèt mwen
Pou konsa levè mwen
Ak renmen ou
Avek tout fòs yo
Ki ou gen nan lespri mwen.

1035 Com todas as forças

Quando eu tive você
Eu estava muito contente
Por ter no meu lado
A mais bonita mulher
Do mundo todo
Mas agora que não tenho você
Eu sou somente
O pior ser da terra
Porque sem você, minha vida
Não tem sentido algum
Por isso eu quero falar você
Para dizer você
Que venha no meu lado
E dê para mim
Uma das caricias boas
A meu corpo cansado
E assim restaurar
As células mortas
No meu coração e cabeça
Para então me levantar
E lhe amar
Com todas as forças
Que tenho no meu ser.

1034 Infinitas bondades

Donde llegan impetuosamente
Los albores más escandalosos
De la tristeza,
Allí está tu nombre esplendoroso,
Dando vida,
Esparciendo amor,
Y plasmando de genuino cariño
Mi vida tormentosa,
Aún mucho más allá
De los exagerados limites
De la locura y el dolor,
Allí está tu mano protectora
Acariciando mi alma,
Cuidando mi espíritu,
Y llenando mí entero ser,
De la dulzura de tu ser
Entonces es cuando mi boca
Comienza a agradecerte
Por las infinitas bondades
Que les has dado a mí ser
Y cuando enmudece mi voz
Entonces mis ojos comienzan
A hablar por medio a lágrimas
Porque de ninguna otra forma
Podrá mi humano espíritu
Agradecer tus infinitas bondades.

1033 No meu porto e na minha porta

Quando você chegou nos meus portos
E bateu nas minhas portas
Como seu sorriso de menina sensual
Quebrou dum golpe só
Os parâmetros de amor
Que tinha preestabelecido
Nas fronteiras da minha alma
Fez também migalhas
Minhas escadas de valores
E fez enlouquecer no meu interior
Cada uma das partes
Que no futuro provável
Poderiam lhe corresponder
Por isso não posso lhe amar
Nem sequer a mínima parte
Dum segundo
Porque mansamente você chegou
No meu porto e na minha porta
Mas quando instalou-se com autoridade
Em cada canto do meu corpo
Mostrou a meu surpreendido ser
A gula de amor
Nos mais esquisitos jeitos
Que meu espírito pus nunca perceber.

1032 A mi puerto y a mi puerta

Cuando arribaste a mis puertos
Y tocaste en mis puertas
Con tu sonrisa de niña sensual,
Destrozaste de un solo golpe
Los paradigmas de amor
Que había preestablecido
En las fronteras de mi alma.
Hiciste a la vez añicos
Mis escalas de valores
Y distorsionaste en mi interior
Cada una de las partes
Que en un futuro probable
Podrían corresponderte.
Por eso no puedo amarte
Ni siquiera la ínfima parte
De un nanosegundo,
Porque tú llegaste mansamente
A mi puerto y a mi puerta.
Pero cuando te instalaste autoritariamente
En cada resquicio de mi cuerpo,
Mostraste a mi estupefacto ser
La gula de amor
En las más variadas gamas
Que mi espíritu pudo jamás percibir.

1031 Francamente

A lo peor con decirte francamente
Con mi pecho abierto al aire
Que te amo con todas las fuerzas
Que le están permitidas a mi alma,
Estropee la amistad
Que podríamos mostrarnos
El uno al otro,
Pero es que el impulso
Del sentimiento que tengo
Fabricado para ti,
Es tan grande,
Fuerte,
Dominante,
Robusto,
Vasto,
Loco,
Enfermizo,
Taladrante,
Opresor,
Aniquilante,
Humillante,
Y por demás subyugador,
Que no me queda más opción
Que decirte francamente
Con mi pecho abierto al aire,
Que te amo con todas las fuerzas
Que le están permitidas a mi alma.

1030 Mi tiempo hábil

Como si fuese una estrella de mar
En la gran barrera coralina australiana,
Como si fuese una palma real
En las sabanas de mi isla,
Como si fuese una secoya
En los bosques californianos,
O como si fuese una llama
En las cordilleras andinas,
Así me siento junto a ti,
Y la luz de tus ojos me transforma
Y me hace sentir flotar
Como si mi ser entero fuese
Una pluma, una burbuja,
O una ínfima partícula
Del polvo que levantan tus pasos al andar,
Y por eso quisiera perpetuar
Mi adhesión a tu ser,
Para tener en mi vera
Tus brazos y tus labios,
Tus brazos para que me guíes
Cual historia dantesca,
Con tu mano en mi mano
Y entonces te amaré
En la compleja totalidad
Del tiempo hábil que tenga
Aún en el eterno más allá.

1029 Ovación permanente

Tu belleza ha sido merecedora
De una ovación permanente
De parte de mi espíritu,
Que ha quedado deslumbrado
Por la grande exageración
De tu hermoso cuerpo.
Al momento de ver tus ojos
Poseídos por el espíritu
De la más vasta nobleza,
Lo que me preocupó no fue
El no saber cuanto tiempo
Estarías por mis veredas,
Sino el poder resistir
En mis retinas
La magna y sublime belleza
Que poseía tu ser.
Por tal motivo
No me quedó ningún otro remedio
Que inclinarme ante ti
Y darte desde mi espíritu
Una ovación permanente
Para todas las eternidades
Que faltan por transcurrir.

1028 El jarabe de tus labios

El jarabe de tus labios
Quedó entre mi boca
Haciéndome adicto
De tu hermosa sonrisa
Pero yo no sabía
Que el dulce de tus besos
Era el más fuerte de los venenos
Que se ha oído aun
En la historia de la tierra
Y yo como un niñito
Que juega con ilusión
Me dejé guiar del placer
Que me hacía volar
Al momento de tener tus besos
Solamente para mí
Ahora solo me queda vagar
Con mi sonrisa muerta
Porque el jarabe de tus labios
Quedó entre mi boca
Haciéndome adicto
De tu hermosa sonrisa
Pero yo no sabía
Que el dulce de tus besos
Era el más fuerte de los venenos
Que se ha oído aun
En la historia de la tierra
Y yo como un niñito
Que juega con ilusión
Me dejé guiar del placer
Que me hacía volar
Al momento de tener tus besos
Solamente para mí.

1027 Il rimedio di tuoi labbra

Il rimedio di tuoi labbra
È rimasto nella mia bocca
Faccendone addito
Del tuo bello sorridere
Ma io non sapeva
Che il dolce dei tuoi baci
Era il più forte dei veleni
Che si è mai scoperto
Nella storia della terra
Ed io come un bambino
Che gioca con illusione
Mi ho fatto guidare del piacere
Che mi faceva volare
Al momento di avere i tuoi baci
Solo per me
Ora solo mi resta svagare
Col mio sorridere morto
Perché il rimedio dei tuoi labbra
È rimasto nella mia bocca
Facendone addito
Del tuo bello sorridere
Ma io non sapeva
Che il dolce dei tuoi baci
Era il più forte dei veleni
Che si è mai scoperto
Nella storia della terra
Ed io come un bambino
Che gioca con illusione
Mi ho fatto guidare del piacere
Che mi faceva volare
Al momento di avere i tuoi baci
Solo per me.

1026 O xarope de seus lábios

O xarope de seus lábios
Ficou na minha boca
Fazendo-me adito
De seu belo sorriso
Mas eu não sabia
Que o doce de seus beijos
Era o mais forte dos venenos
Que ainda tem-se ouvido
Na história da terra
E eu como um menino
Que brinca com ilusão
Deixe-me guiar do prazer
Que ma fazia voar
Ao momento de ter seus beijos
Somente para mim
Agora só dá para vagar
Com meu sorriso morto
Porque o xarope de seus lábios
Ficou na minha boca
Fazendo-me adito
De seu belo sorriso
Mas eu não sabia
Que o doce de seus beijos
Era o mais forte dos venenos
Que se tem ouvido ainda
Na historia da terra
E eu como um menino
Que brinca com ilusão
Deixe-me guiar do prazer
Que me fazia voar
Ao momento de ter seus beijos
Somente para mim.

1025 Uno sciopero di amore

Perché tu sappia che io
Non sono qualsiasi cosa
Io ti dichiarerò
Uno sciopero di amore
Per che tu non va
Parlando per tutti luoghi
Che fai con me ciò che vuoi
Rivolterò i miei sentimenti
Alle porte del tuo sorriso
E anche parlerò al mondo
Dell’orribile sofferenza
Che tu mi hai fatto sopportare
E anche battaglierò
Con la più alta autorità
Per che ti fa pagare
Per tutto ciò che hai fatto
Con il mio povero cuore
E quando tu persa il controllo
Della mia vita
Io andrò molto lontano
E perché tu sappia che io
Non sono qualsiasi cosa
Io ti dichiarerò
Uno sciopero di amore.

1024 Una huelga de amor

Para que tu sepas que yo
No soy cualquier cosa
Yo te voy a levantar
Una huelga de amor
Para que tú no vayas
Diciendo por todas partes
Que haces conmigo lo que quieres
Voy a amotinar mis sentimientos
A las puertas de tu sonrisa
Y voy a hablarle al mundo
Del horrible sufrimiento
Que tú me hiciste padecer
Y voy a pelear
Con la más alta autoridad
Para que te haga pagar
Por todo lo que hiciste
Con mi pobre corazón
Y cuando tú pierdas el control
De mi vida
Me voy a ir muy lejos
Y para que tu sepas que yo
No soy cualquier cosa
Yo te voy a levantar
Una huelga de amor.

1023 Uma greve de amor

Para que você saiba que eu
Não sou qualquer coisa
Eu vou fazer a você
Uma greve de amor
Para que você não vá
Falando por todo lugar
Que faz comigo o que quer
Vou amotinar meus sentimentos
Às portas do seu sorriso
E vou falar ao mundo
Do horrível sofrimento
Que você fez-me padecer
E vou brigar mesmo
Com a mais alta autoridade
Para que faça você pagar
Por todo o que fez
Com meu coitado coração
E quando perca você o controle
Da minha vida
Vou-me ir muito longe
E para que você saiba que eu
Não sou qualquer coisa
Eu vou fazer a você
Uma greve de amor.

1022 Tres cuerdas rotas

El desafinado violín de mi corazón
Tiene tres cuerdas rotas
Y esto me causa un dolor
Tan vasto y enfermizo
Que reo que de esta vez
No me quedará más que morir
Y no es por pesimista
Que me quejo de mi desgracia
Sino porque tu risa
Era el fundamento de mi calma
Tu caricia era el basamento
De mi amor
Y tus ojos eran las luces
Con que se guiaba mi alma
En esas noches de tormenta
Pero cuando te alejaste de mí
Empezó una extraña descomposición
De todo mi humano ser
Que me hizo despojarme
Incluso de mis sentidos
Y quedó mi corazón tan frágil
Que la música que le brotaba
Era tan desatinada y torpe
Que al querer sobreponerme
Y tocar tonadas alegres
Tres cuerdas quedaron rotas
La primera porque tu risa
Era el fundamento de mi calma
La segunda porque tu caricia
Era el basamento insustituible
De mi amor
Y la tercera porque tus ojos
Eran las fulgurantes luces
Con que se guiaba mi alma
En esas noches de tormenta.

1021 Decididamente voy a amarte

Mientras exista en mi corazón
La fuerza revitalizadora
Que me haga vivir,
Yo decididamente voy a amarte,
Y aunque hoy no pueda darte
Las explicaciones necesarias
Con las cuales convencerte
De que me ames igual,
De todas formas te amaré
De una forma perentoria,
Porque en ti he descubierto
La más amplia gama
De cosas buenas,
Y como sé que tus besos
Son la llave oportuna
Que me llevará a los cielos,
Tengo que rendirme a tu voluntad
Y postrarme a tus pies
Volviéndome total, desinteresada,
Y absolutamente sumiso
A tu más leve insinuación
Porque mientras esté existiendo
En mi humano corazón,
Y en mi terrenal ilusión,
Y en mi mortal razón,
La fuerza renovadora
Que me subyuga a vivir,
Y a la vez a amar,
Yo decididamente voy a amarte,
Aunque hoy no pueda darte
Las explicaciones necesarias
Con las cuales convencerte
De que me ames igual.

1020 En el principio de mi vulnerable existencia

Enterraré el amor que te expresé
En una fosa profunda
Y la cubriré a la vez
Con una fría losa
De mármol del olvido
Para que en todo caso
Que quisieras resurgir
Como un ave fénix
No vayas a llegar a mí
Como lo hiciste en el principio
De mi vulnerable existencia
Porque yo alabé la fragilidad
De tu femenina sonrisa
Y te di de beber
Entre mis manos
Pero con tu malicia mordiste
Cada espacio habitable
De mi ser
Dejándome las cicatrices
Más expresivas jamás vistas
Y por eso cavaré y cavaré
Hasta hacer un foso profundo
En donde dejar amarrado
El nefasto sentimiento
Que de ti surgió
Para aniquilar mis emociones
Y lo cubriré a la vez
Con una fría losa
Del mármol del olvido
Para que en todo caso
Que quisieras resurgir
Como un ave fénix
No vayas a llegar a mí
Como lo hiciste en el principio
De mi vulnerable existencia.

1019 En los anales de mi razón

El más devastador ataque
Que se ha registrado en mi razón
Lo provocó tu risa
Al momento de tu partida
Y fueron tan estrepitosas
Tus sonoras carcajadas
Que la antigua catedral
Del centro de mi pecho
Se bamboleó como si fuese
Una espiga de arroz
Azotada por los vientos,
Y en las cavernas de mi razón
Retumbó el eco de ti
Y se imantó a mi espíritu
La más lúgubre sombra
De soledad
Porque barriste de un solo golpe
Mis escondidas trincheras
Y atravesaste autoritariamente
Por mis campos
Como si fueses un tornado
Que desgarra todo a su paso,
Dejando una desolación
Y un gigantesco muladar
En toda la amplia estructura
De mi ser,
Porque tú no me amaste
Sino que hiciste que te amara
Con una ilusión tan infantil
Que traspasaba los linderos
De lo absurdo,
Y fue el más devastador
De todos los ataques
Que se han registrado
En los anales de mi razón.

1018 Anegado en mis propias lágrimas

Las inundaciones que provocaste
En las planicies de mi ser
Fueron tan hecatombicas
Que mi espíritu mismo
Estuvo a punto de morir
Anegado en mis propias lágrimas,
Todas provocadas por la desesperación
De verte decidida a partir
Lejos de mi ser,
Y aunque clamé y exclamé
Con el fin de convencerte
A que volvieras,
La voz se me empezó a quebrar
Y el llanto a expresar
Mi situación ante ti,
Aunque traté de salvar
Los más preciosos bienes
Que conformaban mi existir,
El ímpetu de tus olas
Me hizo deshacer la cordura
Y prorrumpí en fluidas lágrimas
Que vinieron a ser
En mi quebradizo ser,
Tan hecatombicas,
Que mi espíritu mismo
Estuvo a punto de morir
Anegado en mis propias lágrimas.

1017 Mágica palabra

Como los elementos que fluyen
A través de la biosfera
Transformando sus formas
O como la energía
Que jamás se consume
Sino que se transmuta
Así está mi razón
Y en mi humano corazón
El amor que crece para ti
Transformándose y buscando
Transmutarse para encontrar
Los medios más variados
Con los cuales expresarte
Que mi cuerpo ya no puede
Vivir un minuto más
Sin la luz de tu risa
Sin el rubor de tu caricia
Sin el calor de tu sonrisa
Y sin la mágica palabra
Que me puede hacer volver
Aun desde el más allá
Y por eso necesita mi alma
Escucharte decir:
Te amo.

1016 Mi pregunta

Por qué no voy a adorar
Tu hermosísimo nombre
Si tú eres en mí
La fuerza que va llevando
La más pura vida
Porque en mi corazón tú eres
Mi Dios
Y por eso yo agradeceré
Por toda la eternidad
Sin nunca cansarme
Porque tu amor es
Aquello que va y que viene
Aquello que sube y que baja
Y aquello que da aliento
A mi alma
Por eso yo me pregunto
Por qué no voy a adorar
Tu hermosísimo nombre
Si tú eres dentro de mí
La más preciosa de las luces
Que yo jamás he observado
Porque en mi corazón tú eres
Mi Dios.

1015 Nemmeno la forza dei cieli

Si in quello stesso momento
Avrei potuto baciare le tue labbra,
Ti assicuro veramente
Che mi avrei sommato
Totalmente al tuo essere,
Di una forma così gigantesca,
Che neppure in un conciliabolo
Avrebbero potuto ci lasciare via,
Perché era così grande
L'attrazione che sentiva per le tue labbra,
Che si avrei potuto baciarti
Neppure il mago Merlino
Avrebbe potuto ci lasciare via,
E non ho mai saputo perché
Una sola persona portava,
Sensualità di più nella sua bocca,
Al leggere nei suoi occhi seduttrice
Ho caduto nella agonia
Di voler sommarmi nelle tue labbra,
E si avrei potuto baciarti
Neppure la forza dei cieli
Avrebbe potuto ci lasciare via,
Perché la mia anima venne legata
In lo stesso momento di guardarla
E si in quello stesso momento
Avrei potuto baciare le tue labbra,
Ti assicuro veramente
Che mi avrei sommato
Totalmente al tuo essere,
Di una forma così gigante,
Che neppure in un conciliabolo
Avrebbero potuto ci lasciare via,
Perché era così grande
L'attrazione che sentiva per le tue labbra,
Che si avrei potuto baciarti
Neppure il mago Merlino
Avrebbe potuto ci lasciare via,
E non ho mai saputo perché
Una sola persona portava,
Sensualità di più nella sua bocca,
Al leggere nei suoi occhi seduttrice
Ho caduto nella agonia
Di voler sommarmi nelle tue labbra,
E si avrei potuto baciarti
Neppure la forza dei cieli
Avrebbe potuto ci lasciare via.

1014 My question

How I wouldn’t worship
Your beautiful name
If you are on me
The power that goes
With the most pure life
Because in my heart you are
My God
And for this I will tank you
For all the eternity
Without never go tired
Because your love
Going and coming
Going down and going up
And your love is giving breathe
To my soul
For this I wonder to myself
How I wouldn’t worship
Your beautiful name
If you are within me
The most beautiful light
That I have never seen
Because in my heart you are
My God.