La kaŝita sopiro de mia koro
Ĝi estas sur kurba linio
De la sidera efemerido.
Ĝi konsistas el rigardi
Al la estonteco kaj malkovru
En kaŝa reĝimo,
Tra speguloj
Tiu Jupitero disetendiĝas
La amo tra nia du
En la sama maniero
Kiuj disetendiĝas
Tektonaj platoj
En ĝia kontinenta drivo.
Laŭ la kalkulo de miaj memoroj,
La sopirata memoraĵo pro mia kialo.
Mi mezuras la sferajn koordinatojn,
La marŝo de la steloj,
La laŭpaŝa turniĝo de la globetoj de Bok,
Mia sopiro estas polvo grajno,
Kruda materialo de feliĉo.
Kiam vi enigas la lumfaskon
De via kareso en mia esto,
Vi okupos inter miaj ripoj
Ĉiu interstela spaco.
No hay comentarios.:
Publicar un comentario