Kiam vi sentos la vertiĝon
Scii ke mi estas proksime,
Vi devos klini
La kapon kaj samtempe
Fermi la okulojn.
Kiam vi sentos la vertiĝon
Scii ke mi estas proksime,
Vi devos kompreni
Tion, kio estis profetita
En pasintaj eternecoj.
Kiam vi sentos la vertiĝon
Scii ke mi estas proksime,
Miaj lipoj kuŝiĝos
Kiel flamilaj papilioj
Sur la abundega ornamo
De via amata karno.
Mi ĉesos esti promeso
Suspendita en la spiro
Kaj mi elversiĝos,
Kvazaŭ la sankta spirito
Sur via universo,
Ĝis malfermiĝos
Larĝe ĉiu el
Viaj ĉieloj
Kaj via ĝemado aŭdeblu
En anĝelaj lingvoj
Kaj nesondeblaj
Ĉe la kvar flankoj
De via korpo.
No hay comentarios.:
Publicar un comentario