En interne
Mi sentas la eĥon
De tio, kio venos,
La atendon,
La antaŭklina lipo.
Kaj kion mi volas estas,
Ke kiam vi diras mian nomon,
Ĉielo kaj tero
Sin englutu reciproke,
Kiel en la sceno
De la uroboro.
Post la apokalipso,
Post la fino
De la milito de Kurukŝetro,
Ĉe la fino
De la fina batalo,
Post ragnaroko,
Ni rekomencu
La establon
De nia plej sekreta
Kaj brilega
Nova Jerusalemo.
Kaj ke oni diru, ke vi kaj mi,
Erarantaj ĉefanĝeloj,
Estis pilgrimoj
Kaj pasantoj,
Kiuj aŭdace
Ozis ami.
No hay comentarios.:
Publicar un comentario