En la mielo,
Kiu ripozas en viaj okuloj,
Mi trovas rifuĝon,
Kiel abelo, kiu trinkas
El la ekstazo de nektaro.
Rigardante vin,
Mi malkovras mil
Marstelojn
Dancantaj en la tajdoj
De viaj haroj,
Universon sorĉitan
En ĉiu palpebrumo.
Mi volas esprimi,
Ke en viaj okuloj mi ekvidis
Senfinajn konstelaciojn ĝermantajn,
Kiel orajn sunojn en la aŭroro
De eterna tagiĝo.
No hay comentarios.:
Publicar un comentario