Mi vivas tajda kurondo
De nekontroleblaj sentoj
Detruantaj ĉion sur ĝia vojo.
Sur min falas subita pluvo
De nostalgio,
Kiuj aperas kaj malaperas.
Hodiaŭ mia koro estas
Batiskafo eniranta
La oceanon de melankolio.
Mi timas, ke mia koro eniros
La marĉojn de malĝojo.
La sopiro al vi estas submarŝipo,
kiu esploras la profundon de mia animo.
Miaj vortoj estas
Sur ŝipo sinkanta
En la abisa kvieto de silento.
No hay comentarios.:
Publicar un comentario