Mi sopiras aktivigi
La mekanismon de forgeso,
Igante la radojn
Turniĝi en la kontraŭa
Direkto al la doloro
En mia koro.
Mi deziras liberigi la ŝnuron,
Kiu streĉas mian sagon,
Por atingi la celon
De memorperdo.
Interrompi la fluon
Kvazaŭ lampo
Kiu estingiĝas,
Ŝanĝi la orientiĝon
De miaj kompasoj,
Elpensi regreson
Kvazaŭ per magio.
Mi ŝatus svingi
La pendolon de mia korpo
Ĝis mi elfluos ĉiun spuron
De memoro, kiu enradikiĝas en mi.
Esti muzikisto kiu agordas
En perditaj notoj.
Alkemiisto miksanta
Suvenirajn pociojn.
Ĝardenisto pritondante
Velkajn branĉojn.
Fadi
Per mia magia vergo
La notojn de la pasinteco,
Rekomenci mian memoron,
Restarigi mian volon,
Komenci novan ĉielon,
Novan teron,
Novan sunon,
Novajn stelojn.
Sed en mia fekunda tero
Mi portas sekretan nemezon
Plantitan per la kiso,
Kiun vi donis al mi,
Kiam mi estis tute sendefenda.
No hay comentarios.:
Publicar un comentario