Ĉi-posttagmeze,
Kiam la brila suno falos
Sur ĉi tiun klaran someran ĉielon,
Mi manĝos el via mano
La flokojn de plezuro,
Kiujn vi kunsubstancigo
La tutan tagon mi estos agitita
Kiel de tertremo
Aŭ perforta vento
Ekvidinte la momenton,
En kiu vi transiras mian aŭron,
Kiel la ekbrilon produktita
De la bolido el tungusko.
Via fajro ruinigu la amason
De miaj kaŝaj revoj
Kaj via fandujo purigu
La spurojn gravuritajn
Sur la onduladoj de mia vojo.
No hay comentarios.:
Publicar un comentario