Via lumturo estas malŝaltita
Kaj la nebulo pozas
Inter niaj sentoj.
Mia rompita koro
Navigas sencela
Sur la maro de mia brusto.
En la kosmo
De niaj simpatioj
Nigra truo formanĝas
Ĉiujn miajn nervojn.
Vi liberu de mia fosforo
La eterna fajro,
Kaj regas la beston
Enhavita en infero.
No hay comentarios.:
Publicar un comentario