La sono de la kombilo
Kiam ĝi preterpasas
Per la ondoj de viaj haroj
Ĝi memorigas min ke mia boato
Remu sole tra la ondoj.
La malĝojo sidas
Kombante ŝiajn harojn,
Dum en la malproksimo
Estas aŭdata la melankolia
Kanto de Lorelei.
Jam estas sciate ke finfine
Kontraŭ la frenezaj akvoj
Kaj inter la altaj rokoj
Mia boateto
Frakasita dormos.
No hay comentarios.:
Publicar un comentario