20240119

5357 Alkutimiĝi al morti sen vi

En mia korpo, 
Kiel en ĝardeno 
De nostalgio, 
Dornoj kreskĝis 
Implikitaj 
En la eĥo 
De viaj kaŝaj 
Forestoj.

Mi estas arbokultivejo plena 
De floroj de memoro, 
Velkintaj,
Sen via suno, 
Sen via roso, 
Mi zorgas pri ĝardeno 
De forgeso, 
Mi alkutimiganta 
Morti sen vi.

No hay comentarios.: