Pensante pri viaj sukcenaj okuloj,
Kiuj kaptas la sunlumon,
Kiam vi proksimiĝas,
Vi stumbigas mian koron,
Per via odoro de incenso
Vi transportas min
Al la palaco de tremado.
Via sceptro estas la ebriiga aromo
De cinamo en la aero.
Eskapi el la vortico de via altiro,
Estas kiel iri
La helikforman ŝtuparon
De la naŭtilo.
Kaj por diri la veron,
Mi ne scias kion fari,
Ĉu indulgi al alia
Mita vojaĝo,
Kiel tiu de Sinbado,
Aŭ alkroĉiĝi al la roko
Sen rigardi malantaŭen,
Kiel la edzino de Lot.
Pensante pri viaj sukcenaj okuloj,
Kiuj kaptas la sunlumon,
Kiam vi proksimiĝas,
Vi stumbigas mian koron,
Per via odoro de incenso
Vi transportas min
Al la palaco de tremado.
Via sceptro estas la ebriiga aromo
De cinamo en la aero.
Eskapi el la vortico de via altiro,
Estas kiel iri
La helikforman ŝtuparon
De la naŭtilo.
No hay comentarios.:
Publicar un comentario