Ĉiufoje, kiam mi sonĝas pri vi,
Mi ploras en miaj sonĝoj.
Steloj kaj perloj formas
La oceanon, en kiu mi mergas
Mian animon kaj ĝian eteron,
La noktoj dancas
En mia menso,
Malfermante siajn makzelojn
Kiel vespertoj,
Kiuj flugas super miaj pensoj.
Mi sopire volas, ke vi estu
Kun mi en mia lito.
Miaj larmoj estas
Kiel disaj konstelacioj,
Kiuj volas ripozi
Trankvile
Sur mia kuseno.
En mia sonĝo mi ploras,
Miaj larmoj fluas
En la mondon de ombroj.
Kaj silente mi deziras
Malkonstrui la neeblajn murojn,
Kiuj malhelpas min ĉirkaŭbraki.
Mi estas mil brakoj, kiuj eterne
Etendiĝas en la mallumo.
Estas nur, ke mi havas malĝojon,
Kiu kreskas
Kun stela grandeco.
Vi estas malproksime de mia ĉambro
Kaj kiam mi vokas vian nomon
En miaj sonĝoj,
Mi nur ploras.
No hay comentarios.:
Publicar un comentario