Sen via ebena kaj bela rido
Ĉu mi povas fari?
Mia celeco estas
Ke vi estu la mia amikino
Ĉar la fajro de viajn okulojn
Estas pli bela ol suno
Tiam levas al bordo de la ĉielo.
La belan bluajn koloron de viaj okuloj
Kaj via infana voĉo
Faris ke la mia animo
Nur pensis en la sukereco
Ke tiel la suno en tago de somer
Vi brilas ĉie ke viajn piedojn
Vi portas al marŝi.
Sen via mola kaj bela rido
Ĉu mi povas fari?
Oft mia koro pensas en vi
Kaj mia animo tremas
Ĉial pensi
En la malvivo ke mi vivos
Sen via ebena kaj bela rido.
No hay comentarios.:
Publicar un comentario