Al la komenco de ĉio,
Mia rigardo estis
Simpla fajromuŝo,
Kiu aventuris
Alproksimiĝi
Al la nigra fajro
De viaj okuloj.
Viaj pupiloj estis
Floro manĝanta
De amoj
Kaj ekscita
De mia angoro.
Miaj mil aŭdacaj
Fajromuŝoj
Ili estis voritaj
Pro la mallumo
De viaj okuloj,
Kiam ili aventuris
Al la nigra
Arbaro
De via rigardo.
Kaj mi neniam sentis denove
De la sama maniero.
Mia rigardo estis fajromuŝo
Perdita en deliro
De via malhela rigardo.
No hay comentarios.:
Publicar un comentario