Oni malfaras la ridetoj
De la fotoj
Kaj la tagoj
Kiuj flaviĝis
En la memoroj
Semitaj
En ĉiu peco de ĉelo
En mia interno
Revenas seka herbon
Por la flamoj.
Redonu min al mia alia fojo!
Kiu sopiras revenigi libera
Kiel en la ĉielo la birdo
Kiel en la maro la fiŝo.
Niaj bantoj
kiuj en alia tempo mi kredis de fero,
Tio sama kiu la zono de Oriono,
Ili redonas denove al la polvo.
Kaj nun la sola aĵo
kiun mi sopiras kun cerbo
Kaj koro
Estas kuŝigi min en divano
Kaj fari al mi
Ama revena.
Restaŭri min al la stato tiu
De faras plej de mil sunoj
Kiam mi marŝis faras pli ol
Mil mejlojn
Pli ol mil kisoj kaj karesoj
Al la sezono de la sonĝoj
Sen bileto de reveno
Sen bagaĝo de rekonkero.
No hay comentarios.:
Publicar un comentario