20240219

5517 Quand je touche ton corps inflammable

Quand je touche ton corps inflammable, 
Dans mon ciel se déploient
Tes aurores.

Les volcans du désir 
Qui tremblent dans ta poitrine 
Explosent en un chant de tons 
Qui dansent dans l'air qui m'entoure.

Tu portes en toi des milliers de paysages 
Qui me fait frissonner 
Comme au berceau du bonheur.

Au contact de ton corps inflammable, 
Emerge de ta poitrine
Un chant de la nature 
Exprimé dans le murmure 
De tes vagues, 
Il se gonfle comme un panache 
Qui disperse les envies 
Dans toutes les directions.

Nous sommes secrètement, 
Un va-et-vient de souffles 
Qui s'effacent au gré du vent.

Quand je caresse ta peau combustible, 
Nous devenons deux, 
Un diptyque qui se déplie, 
Un couple qui s'entremêle, 
Un duo qui chantonne, 
Un pair d'ombres silencieuses, 
Une paire de soupirs fugaces, 
Un binôme de trilles non contenus, 
Une dyade de figures sombres 
Qui avancent sans bruit 
Aux confins du plaisir.

Quand je joue des tambours de ton corps, 
Oh ! L’amour avance furtivement 
Comme le soleil à l’aube.

5516 When I touch your flammable body

When I touch your flammable body, 
Your auroras unfold 
In my sky.

The volcanoes of desire 
That tremble in your chest 
Explode into a song of tones 
That dance in the air that surrounds me.

You carry thousands of landscapes inside 
That make me shudder 
As in the cradle of happiness.

At the touch of your flammable body, 
Emerges from your chest
A song of nature expressed 
In the murmur 
Of your waves, 
It swells like a plume 
That disperses longings 
In all directions.

We are secretly, 
A coming and going of breaths 
That fade in the wind.

When I caress your combustible skin, 
We become two, 
A diptych that unfolds, 
A pair that intertwines, 
A duo that chirps, 
A couple of silent shadows, 
A doublet in fleeting sighs, 
A binomial of uncontained trills, 
A dyad of dark figures 
That advance noiselessly 
Into the edge of pleasure.

When I play the drums of your body, 
Oh! Love advances in stealth 
Like the sun at the point of dawn.

5515 Wenn ich deinen brennbaren Körper berühre

Wenn ich deinen brennbaren Körper berühre, 
Entfalten sich deine Polarlichter 
An meinem Himmel.

Die Vulkane des Verlangens, 
Die in deiner Brust beben, 
Explodieren in einem Lied aus Tönen, 
Die in der Luft tanzen, die mich umgibt.

Du trägst tausende Landschaften in dir, 
Die mich erschaudern lassen 
Wie in der Wiege des Glücks.

Bei der Berührung deines brennbaren Körpers 
Dringt ein Lied der Natur, 
Dass im Rauschen deiner Wellen 
Zum Ausdruck kommt, 
Aus deiner Brust, 
Es schwillt an wie eine Wolke, 
Die Sehnsüchte 
In alle Richtungen verteilt.

Wir sind heimlich 
Ein Kommen und Gehen von Atemzügen, 
Die im Wind verblassen.

Wenn ich deine brennbare Haut streichle, 
Werden wir zu zweien, 
Zu einem Diptychon, das sich entfaltet, 
Zu einem Paar, das ineinander verschlungen ist, 
Zu einem Duo, das zwitschert, 
Zu einem doppelt stillen Schatten, 
Zu einem Duplikat in flüchtigen Seufzern, 
Zu einem Binom unkontrollierter Triller, 
Zu eine Dyade aus dunklen Gestalten, 
Die gehen lautlos 
An den Rand des Vergnügens.

Wenn ich die Trommeln deines Körpers spiele, 
Oh! Die Liebe schreitet im Verborgenen voran 
Wie die Sonne im Morgengrauen.

5514 Quando tocco il tuo corpo infiammabile

Quando tocco il tuo corpo infiammabile, 
Le tue aurore si aprono 
Nel mio cielo.

I vulcani del desiderio 
Che tremano nel tuo petto 
Esplodono in un canto di toni 
Che danzano nell'aria che mi circonda.

Porti dentro mille paesaggi 
Che mi fanno rabbrividire 
Come nella culla della felicità.

Al tocco del tuo corpo infiammabile, 
Emerge dal tuo petto
Un canto della natura 
Espresso nel mormorio 
Delle tue onde, 
Si gonfia come un pennacchio 
Che disperde i desideri 
In tutte le direzioni.

Siamo segretamente, 
Un andirivieni di respiri 
Che svaniscono nel vento.

Quando accarezzo la tua pelle combustibile,
Diventiamo due, 
Un dittico che si dispiega, 
Un paio che si intreccia, 
Un duo che cinguetta, 
Una coppia di ombre silenziose, 
Doppia in sospiri fugaci, 
Binomio di trilli non contenuti, 
Una diade di figure oscure 
Che avanzano silenziosamente 
Verso il confine del piacere.

Quando suono i tamburi del tuo corpo, 
Oh! L'amore avanza furtivo 
Come il sole allo spuntare dell'alba.

5513 Quando toco seu corpo inflamável

Quando toco seu corpo inflamável, 
Se desenrolam em meu céu
Suas auroras.

Os vulcões do desejo 
Que tremem em seu peito 
Explodem numa canção de tons 
Que dançam no ar que me rodeia.

Você carrega milhares de paisagens 
Que me fazem estremecer 
Como no berço da felicidade.

Ao toque de seu corpo inflamável, 
Emerge de seu peito 
Uma canção da natureza 
Expressada no murmúrio 
De suas ondas, 
Incha-se como um penacho 
Que dispersa anseios 
Em todas as direções.

Somos secretamente, 
Um vai e vem de alentos 
Que se desvanecem com o vento.

Quando acaricio sua pele combustível, 
Tornamo-nos dois, 
Um díptico que se desdobra, 
Um par que se entrelaça, 
Uma dupla que gorjeia, 
Parceira de sombras silenciosas, 
Duo em suspiros fugazes, 
Binômio de trinados incontidos, 
Díade de figuras escuras 
Que avançam silenciosamente 
Até o limite do prazer.

Quando toco os tambores do seu corpo, 
Oh! O amor avança furtivamente 
Como o sol ao amanhecer.

5512 Cuando rozo tu cuerpo inflamable

Cuando rozo tu cuerpo inflamable, 
En mi cielo se despliegan 
Tus auroras.

Los volcanes de deseo 
Que tiritan en tu pecho 
Estallan en un canto de tonalidades 
Que bailan en el aire que me envuelve.

Llevas por dentro miles de paisajes 
Que me hacen estremecer 
Como en la cuna de la dicha.

Al roce de tu cuerpo inflamable, 
Se desprende de tu pecho 
Un canto de la naturaleza 
Expresado en el murmullo
De tus olas, 
Se hincha como un penacho 
Que dispersa anhelos 
En todas direcciones.

Somos en secreto, 
Un vaivén de alientos 
Que se desvanecen en el viento.

Cuando acaricio tu piel combustible, 
Devenimos dos, 
Un díptico que se desdobla, 
Un par que se entrelaza, 
Un dúo que gorjea, 
Pareja de sombras silenciosas, 
Dupla en suspiros fugaces, 
Binomio de trinos incontenidos, 
Díada de figuras oscuras 
Que avanzan sin ruido 
Al filo del placer.

Cuando toco los tambores de tu cuerpo, 
¡Ay! El amor avanza en sigilo 
Como el sol al punto del amanecer.

20240217

5511 Kiam vi diras al mi, ke vi foriras

Kiam vi diras al mi, ke vi foriras, 
Viaj vortoj estas la klingo 
De brila glavo 
Tratranĉanta la mallumon, 
Ili estas lingva piko 
Kiu doloras profunde.

Kiam vi diras al mi, ke vi foriras, 
Viaj vortoj estas akra rando, 
Kiu detranĉas miajn esperojn, 
Vunditajn de la realo, 
Ili estas velkaj semoj, semitaj 
En la fekunda grundo de mia koro.

Kiam vi diras al mi, ke vi foriras, 
Viaj vortoj estas skorpio 
De brulantaj pikoj, 
Kiuj mortigas mian veron, 
Ili estas la kudrilo de horloĝo, 
Kiu tenas la tempon 
Suspendita se gravito.

Kiam vi diras al mi, ke vi foriras,
Estas liberigita el mia tuta korpo
Kiel en akvofalo,
La enhavita rezervo
El la maroj de mia iluzio.

5510 Quand tu me dis que tu pars

Quand tu me dis que tu pars, 
Tes mots sont la lame 
D'une épée brillante 
Qui traverse l'obscurité, 
Ils sont une piqûre linguistique 
Qui fait profondément mal.

Quand tu me dis que tu pars, 
Tes mots sont un tranchant 
Qui tronque mes espoirs, 
Blessés par la réalité, 
Ce sont des graines flétries semées 
Dans le sol fertile de mon cœur.

Quand tu me dis que tu pars, 
Tes paroles sont un scorpion 
De piqûres brûlantes 
Qui tuent ma vérité, 
Elles sont l'aiguille d'une horloge 
Qui maintient le temps 
Suspendu sans gravité.

Quand tu me dis que tu pars, 
La réserve contenue 
Des mers de mon illusion 
Se libère de tout mon corps 
Comme dans une cascade.

5509 When you tell me you're leaving

When you tell me you're leaving, 
Your words are the blade 
Of a shining sword 
Cutting through the darkness, 
They are a linguistic sting 
That hurts deeply.

When you tell me that you are leaving, 
Your words are a sharp edge 
That truncates my hopes, 
Wounded by reality, 
They are withered seeds sown 
In the fertile soil of my heart.

When you tell me that you are leaving, 
Your words are a scorpion 
Of burning punctures 
That kill my truth, 
They are the needle of a clock 
That keeps time 
Suspended without gravity.

When you tell me that you are leaving, 
The contained reserve 
Of the seas of my illusion 
Leaves my entire body
As a huge waterfall.

5508 Wenn du mir sagst, dass du gehst

Wenn du mir sagst, dass du gehst, 
Sind deine Worte die Klinge 
Eines leuchtenden Schwertes, 
Das durch die Dunkelheit schneidet, 
Sie sind ein sprachlicher Stich, 
Der zutiefst schmerzt.

Wenn du mir sagst, dass du gehst, 
Sind deine Worte eine scharfe Spitze, 
Dass zunichtemacht meine verwundete 
Hoffnungen mit Realität
Es sind verwelkte, ausgesäte Samen
Im fruchtbaren Land meines Herzens.

Wenn du mir sagst, dass du gehst, 
Sind deine Worte ein Skorpion 
Brennender Einstiche, 
Die meine Wahrheit töten, 
Sie sind der Zeiger einer Uhr, 
Die die Zeit anhält
Ohne Gravitationskraft.

Wenn du mir sagst, dass du gehst, 
Wie ein Wasserfall 
Gibt mein ganzer Körper 
Die in den Meeren meiner Illusion 
Angesammelten Reserven frei.

5507 Lè w di mwen ou prale

Lè w di mwen ou prale, 
Pawòl ou yo se lam 
Yon epe klere 
K ap koupe nan fènwa a, 
Yo se yon pike lengwistik 
Ki fè mal anpil.

Lè w di mwen ou prale, 
Pawòl ou yo se yon kwen byen file 
Ki tronke espwa mwen, 
Blese nan reyalite, 
Yo se grenn cheche simen 
Nan tè fètil nan kè mwen.

Lè w di mwen ou prale, 
Pawòl ou yo se yon eskòpyon 
Pike ki boule 
Ki touye verite mwen, 
Yo se zegwi yon revèy 
Ki kenbe tan an sispann 
San gravitasyon.

Lè ou di mwen ou prale, 
Rezèv ki genyen 
Nan lanmè yo nan ilizyon mwen 
An lage nan tout kò mwen, 
Tankou nan yon kaskad.

5506 Quando mi dici che te ne vai

Quando mi dici che te ne vai, 
Le tue parole sono la lama 
Di una spada lucente 
Che taglia l'oscurità, 
Sono una puntura linguistica 
Che ferisce profondamente.

Quando mi dici che te ne vai, 
Le tue parole sono uno filo 
Che tronca le mie speranze, 
Ferite dalla realtà, 
Sono semi appassiti seminati 
Nel terreno fertile del mio cuore.

Quando mi dici che te ne vai, 
Le tue parole sono uno scorpione 
Di punture brucianti 
Che uccidono la mia verità, 
Sono l'ago di un orologio 
Che tiene il tempo
Sospeso senza gravità.

Quando mi dici che te ne vai, 
Si libera da tutto il mio corpo,
Come in una cascata,
La riserva contenuta 
Dei mari della mia illusione.

5505 Quando você me diz que vai embora

Quando você me diz que vai embora, 
Suas palavras são a lâmina 
De uma espada brilhante 
Cortando a escuridão, 
São uma ferroada linguística 
Que dói profundamente.

Quando você me diz que vai embora, 
Suas palavras são uma ponta afiada 
Que trunca minhas esperanças, 
Feridas pela realidade, 
São sementes murchas plantadas 
No solo fértil do meu coração.

Quando você me diz que vai embora, 
Suas palavras são um escorpião 
De furos ardentes 
Que matam a minha verdade, 
São a agulha de um relógio 
Que mantém o tempo 
Suspenso sem gravidade.

Quando você me diz que vai embora, 
Sai de todo o meu corpo 
Como numa queda d’água
A reserva contida 
Dos mares da minha ilusão.

Quando você me diz que vai embora,
Se libera de todo o meu corpo,
Como numa cachoeira,
A reserva contida 
Dos mares da minha ilusão.

5504 Cuando me dices que te vas

Cuando me dices que te vas, 
Tus palabras son la hoja 
De una espada resplandeciente 
Cortando la oscuridad, 
Son un aguijón lingüístico 
Que hiere profundamente. 

Cuando me dices que te vas, 
Tus palabras son un filo 
Que trunca mis esperanzas 
Heridas de realidad, 
Son marchitas semillas sembradas 
En la tierra fértil de mi corazón. 

Cuando me dices que te vas, 
Tus palabras son un escorpión 
De punzones ardientes 
Que matan mi verdad, 
Son la aguja de un reloj 
Que mantiene el tiempo 
Suspendido sin gravedad.

Cuando me dices que te vas, 
Se libera de todo mi cuerpo
Como en una catarata, 
La reserva contenida 
De los mares de mi ilusión.

5503 Senta turbuleco

Mi vivas tajda kurondo 
De nekontroleblaj sentoj 
Detruantaj ĉion sur ĝia vojo.
Sur min falas subita pluvo 
De nostalgio, 
Kiuj aperas kaj malaperas.
Hodiaŭ mia koro estas 
Batiskafo eniranta 
La oceanon de melankolio.
Mi timas, ke mia koro eniros 
La marĉojn de malĝojo.
La sopiro al vi estas submarŝipo, 
kiu esploras la profundon de mia animo.
Miaj vortoj estas 
Sur ŝipo sinkanta 
En la abisa kvieto de silento.


5502 Turbulences sentimentales

Je vis une pororoca 
De sentiments incontrôlables 
Qui détruisent tout sur son passage.
Une soudaine pluie 
De nostalgie qui apparaît 
Et disparaît s'abat sur moi.
Aujourd'hui, mon cœur est 
Un bathyscaphe entrant 
Dans l'océan de la mélancolie.
Je crains que mon cœur n'entre 
Dans les marais du chagrin.
Le désir de toi est un sous-marin 
Qui explore les profondeurs de mon âme.
Mes paroles vont 
Sur un navire qui coule 
Dans le calme abyssal du silence.

5501 Sentimental turbulence

I am experiencing a pororoca 
Of uncontrollable feelings 
Destroying everything in its path.
A sudden shower 
Of nostalgia that appear 
and disappear falls on me.
Today my heart is 
A bathyscaphe entering 
The ocean of melancholy.
I fear that my heart will enter 
The marshes of sorrow.
Longing for you is a submarine 
Exploring the depths of my soul.
My words are 
On a ship sinking 
In the abyssal stillness of silence.

5500 Sentimentale Turbulenzen

Ich erlebe eine pororoca 
Unkontrollierbarer Gefühle, 
Die zerstören alles in ihren weg.
Ein plötzlicher Schauer 
Von Nostalgie überkommt mich, 
Dass auftauchen und verschwinden.
Heute ist mein herz 
Ein eintauchender Bathyscaphe 
In den Ozean der Melancholie.
Ich fürchte, dass mein Herz werde 
In die sümpfe der Trauer geraten.
Die Sehnsucht nach dir ist ein U-Boot, 
Der die tiefen meiner Seele erkundet.
Meine Wörter gehen 
Auf einem Schiff, die versinkt 
In der abgrundtiefen stille des Schweigens.

5499 Turbolenza sentimentale

Sto vivendo un pororoca 
Di sentimenti incontrollabili 
Che abbattono tutto al suo paso.
Mi cade addosso una pioggia 
Improvvisa di nostalgie 
Che appaiono e scompaiono.
Oggi il mio cuore è 
Un batiscafo che si addentra 
Nell'oceano della malinconia.
Temo che il mio cuore entrerà 
Nelle paludi dell’afflizione.
Il desidero di te è un sottomarino 
Che esplora le profondità dell'anima.
Le mie parole sono 
Su una nave che affonda 
Nella quiete abissale del silenzio.

5498 Turbulência sentimental

Estou vivendo uma pororoca
De sentimentos incontroláveis 
Que destroem tudo em seu caminho.
Cai sobre mim uma súbita 
Chuva de nostalgia 
Que aparece e desaparece.
Hoje meu coração é 
Um batiscafo adentrando-se 
No oceano da melancolia.
Temo que meu coração entre 
Nos pântanos do pesar.
A saudade de você é um batiscafo 
Que explora as profundezas da alma.
Minhas palavras vão 
Em um navio afundando-se 
Na quietude abissal do silêncio.

5497 Turbulencia sentimental

Estoy viviendo un pororoca 
De sentimientos incontrolables 
Que arrasan todo a su paso.
Cae en mí un chubasco 
Repentino de nostalgias 
Que aparecen y desaparecen.
El día de hoy mi corazón
Es un batiscafo adentrándose 
En el océano de la melancolía.
Temo que mi corazón ingrese 
En las marismas de la pesadumbre.
La añoranza de ti es un submarino 
Que explora las honduras de mi alma.
Mis palabras van 
En una nave hundiéndose 
En la quietud abisal del mutismo.

20240216

5496 Das Verblassen des Lichts

Ich trug eine Fackel 
Wie eine Freiheitsstatue 
Und in meiner Brust hatte ich eine Flamme, 
Die der Phosphoreszenz ähnelte, 
Die das Meer nachts hat.

Mein Lächeln strahlte eine warme Kalme aus.

Bis die Reihenfolge 
Deiner Drachen aufhörte, 
Meinen Weg zu verfolgen, 
Und das Mäandern deiner Flüsse 
Neben mir aufhörte, vorbeizuziehen.

Ich trug eine Laterne, 
Wie ein Koloss von Rhodos, 
Und in mir leuchtete ein Blitz, 
Gleich mit dem, den die Nordlichter 
An den Himmel malten.

Der Friede war auf meinem Gesicht zu sehen.

Bis das Echo deiner Planeten aufhörte, 
In meiner Atmosphäre zu schwingen 
Der Kreis deiner Monde hat aufgehört, 
Sich um meine Umlaufbahn zu drehen

Ich hielt eine leuchtende Lampe, 
Ähnlich der Batterie von Bagdad, 
Und bewahrte in meiner Seele 
Das fraktale Schillern 
Der Schmetterlinge und ihr Flattern.

Mein Körper wurde von Frieden beherrscht.

Bis die Symphonie deiner Wellen 
In meinem Ozean aufhörte zu spielen 
Und die Wanderung deiner Wolken 
In meinem Himmel aufhörte zu tanzen.

5495 La malaperado de lumo

Mi portis torĉon, 
Kiel statuo de libereco, 
Kaj en mia brusto mi konservis flamon 
Similan al la fosforesko, 
Kiun la maro havas nokte.

Mia rideto radiis varman serenecon.

Ĝis la sinsekvo 
De viaj komedo 
Ĉesis spuri mian vojon 
Kaj la meandro de viaj riveroj 
Apud mi ĉesis pasi.

Mi portis lanternon, 
Kiel koloso de Rodis, 
Kaj en mi ekbrilis fulmo 
Komparebla al tiu pentrita 
De la norda lumo sur la ĉielo.

La regado de paco videblis sur mia vizaĝo.

Ĝis la eĥo de viaj planedoj 
Ĉesis resoni en mia atmosfero 
Kaj la cirkvito de viaj lunoj 
Tra mia orbito ĉesis rotacii.

Mi tenis luman lanternon, 
Similan al la Bagdada baterio, 
Kaj en mia animo mi ŝirmis 
La frakta irizado 
De papilioj kaj ilia flirtado.

Mia korpo estis regata de sereneco.

Ĝis la simfonio de viaj ondoj 
Ĉesis ludi en mia oceano 
Kaj la migrado de viaj nuboj 
En mia ĉielo ĉesis danci.

5494 The fading of light

I used to carry a torch, 
Like a statue of liberty, 
And in my chest, I kept a flame 
Like the phosphorescence 
That the sea has at night.

My smile radiated a warm serenity.

Until the sequence 
Of your comets 
Stopped tracing my path 
And the meander of your rivers 
Beside me stopped passing.

I used to carry a lantern, 
Like a colossus of Rhodes, 
And in me shone a flash 
Comparable to that painted 
By the northern lights in the sky.

The reign of peace could be seen on my face.

Until the echo of your planets 
Stopped resonating in my atmosphere 
And the circuit of your moons 
Through my orbit stopped rotating.

I used to hold a luminous flashlight, 
Like the Baghdad battery, 
And in my soul, I sheltered 
The fractal iridescence 
Of the butterflies and their fluttering.

My body was governed by serenity.

Until the symphony of your waves 
Stopped playing in my ocean 
And the migration of your clouds 
In my sky stopped dancing.

5493 La disparition de la lumière

Je portais une torche, 
Comme la statue de la liberté, 
Et dans ma poitrine je gardais une flamme 
Semblable à la phosphorescence 
Qu’a la nuit à la mer.

Mon sourire dégageait une chaleureuse sérénité.

Jusqu'à ce que la séquence 
De tes comètes 
Cessent de tracer ma voie 
Et que le méandre de tes rivières 
A côté de moi cesse de passer.

Je portais une lanterne, 
Comme un colosse de Rhodes, 
Et en moi brillait un éclair 
Comparable à celui peint 
Par les aurores boréales dans le ciel.

Le règne de la paix se lisait sur mon visage.

Jusqu'à ce que l'écho de tes planètes 
Cesse de résonner dans mon atmosphère 
Et que le circuit de tes lunes 
A travers mon orbite cesse de tourner.

Je tenais une lampe lumineuse, 
Semblable à la batterie de Bagdad, 
Et j'abritais dans mon âme 
L'irisation fractale 
Des papillons et leurs battements.

Mon corps était gouverné par la sérénité.

Jusqu'à ce que la symphonie de tes vagues
Cesse de jouer dans mon océan 
Et que la migration de tes nuages 
Dans mon ciel cesse de danser.

5492 L'affievolimento della luce

Portavo una fiaccola, 
Come la Statua della Libertà, 
E nel petto conservavo una fiamma 
Simile alla fosforescenza 
Che di notte ha il mare.

Il mio sorriso irradiava una calda serenità.

Fino a quando la sequenza 
Delle tue comete
La mia rotta ha smesso di tracciare 
E il meandro dei tuoi fiumi 
Accanto a me ha smesso di andare.

Portavo una lanterna, 
Come il colosso di Rodi, 
E in me brillava un lampo 
Paragonabile a quello dipinto 
Nel cielo dall'aurora boreale.

Sulla mia faccia si vedeva il regno della pace.

Fino a quando l'eco dei tuoi pianeti 
Ha smesso di risuonare nella mia atmosfera 
E il circuito delle tue lune 
Attraverso la mia orbita ha smesso di ruotare.

Tenevo in mano una torcia luminosa, 
Simile alla batteria di Baghdad, 
E nella mia anima custodivo 
L'iridescenza frattale 
Delle farfalle e il loro svolazzare.

Il mio corpo era governato dalla serenità.

Fino a quando la sinfonia delle tue onde 
Smise di suonare nel mio oceano 
E la migrazione delle tue nuvole 
Nel mio cielo smise di danzare.

5191 O desvanecimento da luz

Eu carregava um farol, 
Como da estátua da liberdade, 
E no peito guardava uma chama 
Parecida a fosforescência 
Que nas noites tem o mar.

Meu sorriso irradiava uma morna serenidade.

Até que a sequência 
Dos seus cometas
Minha via parou de traçar 
E o meandro dos seus rios 
Ao meu lado parou de passar.

Eu carregava uma tocha, 
Como o colosso de Rodes, 
E em mim brilhou o clarão 
Comparável ao que no céu
Pinta a aurora polar.

No meu rosto era visível o refúgio da paz.

Até que o eco de seus planetas 
Parou de ressoar em minha atmosfera
E o circuito de suas luas 
Em minha órbita cessou de girar.

Eu segurava uma lanterna luminosa, 
Semelhante à bateria de Bagdá, 
E na minha alma protegia 
A iridescência fractal
Das borboletas e seu esvoaçar.

Meu corpo era governado pela serenidade.

Até que a sinfonia das suas ondas
Deteve de tocar no meu oceano 
E a migração das suas nuvens 
No meu céu parou de dançar.

5490 El desvanecimiento de la luz

Yo llevaba una antorcha, 
Cual estatua de la libertad, 
Y en mi pecho guardaba una llama 
Similar a la fosforescencia 
Que tiene en las noches la mar.

Mi sonrisa irradiaba una cálida serenidad.

Hasta que la secuencia 
De tus cometas 
Paró de trazar mi senda 
Y el meandro de tus ríos 
A mi vera dejó de pasar.

Yo portaba un farol, 
Cual coloso de Rodas, 
Y en mi resplandecía un destello 
Comparable al que en el cielo 
Pinta la aurora boreal.

En mi cara se notaba el reinado de la paz.

Hasta que el eco de tus planetas 
Dejó de resonar en mi atmósfera
Y el circuito de tus lunas 
Por mi órbita cesó de girar.

Yo sostenía una linterna luminosa, 
Similar a la pila de Bagdad, 
Y en mi alma resguardaba 
La iridiscencia fractal
De las mariposas y su aletear.

Mi cuerpo era gobernado por la serenidad.

Hasta que la sinfonía de tus olas 
Paró de sonar en mi océano
Y la migración de tus nubes 
En mi cielo dejó de danzar.

20240215

5489 Estu via brakumo, kiu min trovas

Gustinte en via plekso
La siropon de plezuro, 
Mi sentis min perdita 
Kiel blinda minotaŭro, kiu vagas, 
Vagante en labirinto de pasemaj ombroj, 
Ne trovi sian propran piedsignon.

Mi volas trovi min, 
Sed en viaj brakoj 
Estu via brakumo, kiu min trovas.

Viaj brakumoj kreas 
Gravitan kampon, kiu altiras 
Ĉiujn mirindaĵojn al mia universo. 
Volvita kiel furoshiki 
Mi perdiĝas en la vento, 
Kiu flustras sekretojn al la steloj.

Mi volas trovi min, 
Sed en viaj brakoj 
Estu via brakumo, kiu min trovas.

Sub la ekstazo de viaj kisoj, 
Miloj da steloj dancas 
En la vojo de miaj pupiloj 
Kaj la universo de via tenero 
Igas miajn dezirojn serĉi 
La konstelaciojn sur via talio.

5488 Lass deine Umarmung, die mich findet

Nachdem ich den Sirup der Lust 
In deinem Plexus geschmeckt hatte, 
Fühlte ich mich verloren 
Wie ein blinder Minotaurus wandert, 
Durch ein Labyrinth flüchtiger Schatten, 
Ohne seinen eigenen Fußabdruck zu finden.

Ich möchte mich selbst finden, 
Aber in deinen armen,
Lass deine Umarmung, die mich findet.

Deine Umarmungen erzeugen 
Ein Gravitationsfeld, das alle wunder 
In mein Universum lockt. 
Eingehüllt wie ein furoshiki 
Verliere ich mich im Wind, 
Der den Sternen zuflüstert.

Ich möchte mich selbst finden, 
Aber in deinen armen,
Lass deine Umarmung, die mich findet.

Unter der Ekstase deiner küsse 
Tanzen tausende von Sternen 
In die pfade meinen Papillen 
Und das Universum deiner Zärtlichkeit 
Macht meine wünsche 
Sternbildern in deinem Taillen suchen.

5487 Que ce soit ton étreinte qui me trouve

Après avoir goûté dans ton plexus 
Le sirop de plaisir, 
Je me suis senti perdu 
Comme un minotaure aveugle qui divague, 
Errant dans un labyrinthe d'ombres fugaces, 
Sans trouver sa propre empreinte.

Je veux me retrouver, 
Mais dans tes bras, 
Que ce soit ton étreinte qui me trouve.

Tes câlins créent 
Un champ gravitationnel qui attire 
Toutes les merveilles dans mon univers. 
Enveloppé tel un furoshiki 
Je me perds dans le vent 
Qui murmure aux tes étoiles.

Je veux me retrouver, 
Mais dans tes bras, 
Que ce soit ton étreinte qui me trouve.

Sous l'extase de tes baisers, 
Des milliers d'étoiles dansent 
Dans la voie de mes pupilles 
Et l'univers de ta tendresse 
Fait que mes désirs trouvent 
Les constellations de ta taille.

5486 Let it be your embrace that finds me

After tasting in your plexus
The syrup of pleasure, 
I felt lost 
Like a blind minotaur that wanders, 
Wandering in a labyrinth of fleeting shadows, 
Without finding its own footprint.

I want to find myself, 
But in your arms, 
Let it be your embrace that finds me.

Your hugs create 
A gravitational field that attracts 
All wonders to my universe. 
Wrapped like a furoshiki 
I get lost in the wind 
That whispers to your stars.

I want to find myself, 
But in your arms, 
Let it be your embrace that finds me.

Under the ecstasy of your kisses, 
Thousands of stars dance 
In my trails of my pupils 
And the universe of your tenderness 
Makes my desires look up
The constellations in your navel.

5485 Lascia il tuo abbraccio a trovarmi

Dopo aver goduto nel tuo plesso
Lo sciroppo del piacere, 
Mi sono sentito perso 
Come un minotauro cieco che vaga, 
Errando in un labirinto di ombre fugaci, 
Senza trovare la propria orma.

Voglio ritrovare me stesso, 
Ma tra le tue braccia, 
Lascia il tuo abbraccio a trovarmi.

I tuoi abbracci creano 
Un campo gravitazionale che attira 
Tutte le meraviglie al mio universo. 
Avvolto come un furoshiki 
Mi perdo nel vento 
Che sussurra alle tue stelle.

Voglio ritrovare me stesso, 
Ma tra le tue braccia, 
Lascia il tuo abbraccio a trovarmi.

Sotto l'estasi dei tuoi baci, 
Migliaia di stelle danzano 
Nelle tracce delle mie pupille 
E l'universo della tua tenerezza 
Fa ai miei desideri cercare
Le costellazioni nella tua vita.

5484 Que seja o seu abraço que me ache

Depois de provar em seu plexo
O xarope do prazer, 
Me senti perdido 
Como um Minotauro cego que vagueia,
Errante num labirinto de sombras fugazes, 
Sem achar suas próprias pisadas.

Quero me encontrar, 
Mas em seus braços, 
Que seja o seu abraço que me ache.

Seus abraços criam 
Um campo gravitacional que atrai 
Todas as maravilhas para o meu universo. 
Enrolado como um furoshiki 
Me perco no vento 
Que sussurra às suas estrelas.

Quero me encontrar, 
Mas em seus braços, 
Que seja o seu abraço que me ache.

Sob o êxtase dos seus beijos, 
Milhares de estrelas dançam 
No rasto de minhas pupilas 
E o universo da sua ternura 
Faz com que meus desejos busquem 
As constelações da sua cintura.

5483 Que sea tu abrazo el que me halle

Luego de probar en tu plexo 
El almíbar del placer, 
Me sentí perdido 
Como ciego minotauro que vaga, 
Errante en un laberinto de sombras fugaces, 
Sin hallar su propia huella.

Quiero encontrarme, 
Pero entre tus brazos, 
Que sea tu abrazo el que me halle.

Tus abrazos crean 
Un campo gravitacional que atrae 
Todas las maravillas a mi universo. 
Envuelto como un furoshiki 
Me pierdo en el viento 
Que susurra a tus estrellas.

Quiero encontrarme, 
Pero entre tus brazos, 
Que sea tu abrazo el que me halle.

Bajo el éxtasis de tus besos, 
Millares de astros danzan 
En el rastro de mis pupilas 
Y el universo de tus ternuras, 
Hace que mis anhelos busquen 
Las constelaciones en tu talle.

20240213

5482 Malgranda

Kun viaj manoj sur mia korpo, 
Mi estis pasema fulmo 
En la stela vasteco, 
Soleca folio 
En la etenda arbaro, 
Forgesita petalo 
En la larĝa ĝardeno.

Mi estis apenaŭ sablograjno 
En la senfina dezerto, 
Ĝemo perdita 
En la grandeco de la ĉielo.

Per la senfinaj lipoj, 
Per kiuj vi kovris min, 
Mi fariĝis vorto perdita 
En la eĥo de silento, 
Kiel kudrilo 
En la grandega fojnamaso.

Mi estis la apenaŭ aŭdebla flustro 
En la bruego de la vento, 
Eta falstelo 
En la senfina galaksio.

Kiel pluvguto 
En la vasta maro.

Mi transfiguriĝis antaŭ vi 
En eta silueto 
Ĉe la senfina horizonto.

Malgranda mi estas antaŭ la tenereco, 
Kiun vi montras antaŭ mi.

5481 Petit

Avec tes mains sur mon corps, 
J'étais un éclair fugace 
Dans l'immensité stellaire, 
Une feuille solitaire 
Dans la vaste forêt, 
Un pétale oublié 
Dans le vaste jardin.

J'étais à peine un grain de sable 
Dans le désert infini, 
Un soupir perdu 
Dans l'immensité du ciel.

Avec les lèvres interminables 
Dont tu me couvrais, 
Je devenais un mot perdu 
Dans l'écho du silence, 
Comme une aiguille dans 
L'immense botte de foin.

J'ai été le murmure à peine audible 
Dans le rugissement du vent, 
Une petite étoile filante 
Dans la grandiose galaxie.

Comme une goutte de pluie 
Dans la vaste mer.

J'ai été transfiguré devant toi 
En une petite silhouette 
Sur l'horizon sans fin.

Je suis petit devant la tendresse 
Que tu déploies devant moi.

5480 Little

With your hands on my body, 
I was fleeting in a flash 
In the stellar vastness, 
A solitary leaf 
In the extensive forest, 
A forgotten petal 
In the vast garden.

I was barely a grain of sand 
In the infinite desert, 
A sigh lost 
In the immensity of the sky.

With the endless lips 
With which you covered me, 
I became a word lost 
In the echo of silence, 
Like a needle 
In the immense haystack.

I have been the barely audible whisper 
In the roar of the wind, 
A tiny shooting star 
In the limitless galaxy.

Like a raindrop 
In the vast sea.

I was transfigured in front of you 
In a tiny silhouette 
On the endless horizon.

Little am I before the tenderness 
You display before me.

5479 Klein

Mit deinen Händen auf meinem Körper 
War ich ein flüchtiger Blitz 
In der sternenklaren Weite, 
Ein einsames Blatt 
Im umfangreichen Wald, 
Ein vergessenes Blütenblatt 
Im riesigen Garten.

Ich war kaum ein Sandkorn 
In der unendlichen Wüste, 
Ein Seufzer, verloren 
In der Grenzenlosigkeit des Himmels.

Mit den endlosen Lippen, 
Mit denen du mich bedeckt hast, 
Wurde ich zu einem Wort, 
Das im Echo der Stille verloren ging, 
Wie eine Nadel 
Im riesigen Heuhaufen.

Ich war das kaum hörbare Flüstern 
Im Rauschen des Windes, 
Eine winzige Sternschnuppe 
In der riesigen Galaxie.

Wie ein Regentropfen 
Im weiten Meer.

Ich wurde vor dir 
In eine winzige Silhouette 
Am endlosen Horizont verwandelt.

Klein bin ich angesichts der Zärtlichkeit, 
Die du mir entgegenbringst.

5478 Piccolo

Con le tue mani sul mio corpo, 
Ero un lampo fugace 
Nella vastità stellare, 
Una foglia solitaria 
Nell'estesa foresta, 
Un petalo dimenticato 
Nel vasto giardino.

Ero appena un granello di sabbia 
Nel deserto infinito, 
Un sospiro perduto 
Nell'immensità del cielo.

Con le labbra infinite 
Con cui mi copristi, 
Diventai una parola persa 
Nell'eco del silenzio, 
Come un ago 
Nel gigantesco pagliaio.

Sono stato il sussurro appena udibile
Nel ruggito del vento, 
Una minuscola stella cadente 
Nella vasta galassia.

Come una goccia di pioggia 
Nel vasto mare.

Sono stato trasfigurato davanti a te 
In una minuscola siluetta 
Sull'orizzonte infinito.

Sono piccolo davanti alla tenerezza 
Che mostri davanti a me.

5477 Pequeno

Com tuas mãos no meu corpo, 
Fui um clarão fugaz 
Na vastidão estelar, 
Uma folha solitária 
Na extensa floresta, 
Uma pétala esquecida 
No vasto jardim.

Eu fui apenas um grão de areia 
No deserto infinito, 
Um suspiro perdido 
Na imensidão do céu.

Com os lábios infinitos 
Com que me cobriste, 
Tornei-me palavra perdida 
No eco do silêncio, 
Como uma agulha 
No imenso palheiro.

Tenho sido o sussurro quase inaudível 
No rugido do vento, 
Uma pequena estrela cadente 
Na vasta galáxia.

Como uma gota de chuva 
No vasto mar.

Fui transfigurado diante de você
Em pequenina silhueta 
No horizonte sem fim.

Pequeno sou diante da ternura 
Que você demonstra diante de mim.

5476 Pequeño

Con tus manos en mi cuerpo, 
Fui un destello fugaz 
En la vastedad estelar, 
Una hoja solitaria 
En el extenso bosque, 
Pétalo olvidado 
En el vasto jardín.

Apenas fui grano de arena 
En el desierto infinito, 
Un suspiro perdido 
En la inmensidad del cielo. 

Con el sinfín de labios 
Con que me cubriste, 
Me volví palabra perdida 
En el eco del silencio, 
Como una aguja 
En el inmenso pajar.

He sido el susurro apenas audible 
En el rugir del viento, 
Una diminuta estrella fugaz 
En la inabarcable galaxia. 

Como gota de lluvia 
En el vasto mar.

Me transfiguré ante ti 
En silueta diminuta 
En el horizonte sin fin.

Pequeño soy ante la ternura 
Que despliegas ante mí. 

5475 Malgranda verda punkto

En ĉi tiu kaŝita parto 
De mia ekzistado, 
Kie nek la ringoj 
De Saturno 
Nek la sferaj lunoj 
De Jupitero 
Havas sian jurisdikcion, 
Estas malgranda verda punkto, 
Kiu malklare 
Moviĝas 
En la direkto 
De la manoj 
De amo. 
Estas mia espero 
Vidi vin hodiaŭ, 
Kiam la sabloj 
De mia horloĝo 
Markas la horon 
De via alveno 
En mia ĉambro.

5474 Un petit point vert

Dans cette partie cachée 
De mon existence, 
Où ni les anneaux 
De Saturne 
Ni les lunes sphériques 
De Jupiter 
N'ont leur juridiction, 
Il y a un petit point vert 
Qui se déplace 
Vaguement 
En direction 
Des mains 
De l'amour. 
C’est mon espoir
De te voir aujourd'hui, 
Lorsque les sables 
De mon horloge 
Marqueront l'heure 
De ton arrivée 
Dans ma chambre.

5473 A little green dot

In this hidden part 
Of my existence, 
Where neither the rings 
Of Saturn 
Nor the spherical moons 
Of Jupiter 
Have their jurisdiction, 
There is a little green dot 
That vaguely 
Moves in 
The direction 
Of the hands 
Of love. 
It is my hope 
To see you today, 
When the sands 
Of my clock 
Mark the time 
Of your arrival 
In my room.

5472 Einen kleinen grünen Punkt

In diesem verborgenen Teil 
Meiner Existenz, 
Wo weder die Ringe 
Des Saturn 
Noch die kugelförmigen Monde 
Des Jupiters 
Ihre Zuständigkeit haben, 
Gibt es einen kleinen grünen Punkt, 
Der sich vage 
In die Richtung 
Der Hände 
Der Liebe 
Bewegt. 
Es ist meine Hoffnung, 
Dich heute zu sehen, 
Wenn der Sand 
Meiner Uhr 
Die Zeit deiner Ankunft
In meinem Zimmer 
Anzeigt.

5471 Yon ti pwen vèt

Nan pati kache 
Nan egzistans mwen an, 
Kote ni bag 
Satin yo 
Ni lalin esferik 
Jipitè yo 
Pa gen jiridiksyon yo, 
Gen yon ti pwen vèt 
Ki vagman 
Deplase 
Nan direksyon 
Men 
Lanmou yo. 
Se espwa mwen 
Wè ou jodi a, 
Lè sab 
Revèy mwen an 
Make lè 
Ou rive 
Nan chanm mwen an.

5470 Un puntino verde

In questa parte nascosta 
Della mia esistenza, 
Dove né gli anelli 
Di Saturno 
Né le lune sferiche 
Di Giove 
Hanno giurisdizione, 
C'è un puntino verde 
Che vagamente 
Si muove 
Nella direzione 
Delle lancette 
Dell'amore. 
È la mia speranza
Di vederti oggi, 
Quando la sabbia 
Del mio orologio 
Segnerà l'ora 
Del tuo arrivo 
Nella mia stanza.

5469 Um pontinho verde

Nesta parte oculta 
Da minha existência, 
Onde nem os anéis 
De Saturno 
Nem as luas esféricas 
De Júpiter 
Têm jurisdição, 
Há um pontinho verde 
Que se move 
Vagamente 
Na direção 
Das mãos 
Do amor. 
E minha esperança 
De ver você hoje, 
Quando as areias 
Do meu relógio 
Marcarem a hora 
Da sua chegada 
Ao meu quarto.

5468 Un puntito verde

En esta recóndita parte 
De mi existir, 
Donde ni los anillos 
De Saturno 
O las esféricas lunas 
De Júpiter 
Tienen su jurisdicción, 
Hay un puntito verde 
Que vagamente 
Se mueve 
En dirección 
A las manecillas 
Del amor.
Es mi esperanza 
De verte hoy, 
Cuando las arenas 
De mi reloj 
Marquen la hora 
De tu llegada 
A mi habitación.

5481 Petit

Avec tes mains sur mon corps, 
J'étais un éclair fugace 
Dans l'immensité stellaire, 
Une feuille solitaire 
Dans la vaste forêt, 
Un pétale oublié 
Dans le vaste jardin.

J'étais à peine un grain de sable 
Dans le désert infini, 
Un soupir perdu 
Dans l'immensité du ciel.

Avec les lèvres interminables 
Dont tu me couvrais, 
Je devenais un mot perdu 
Dans l'écho du silence, 
Comme une aiguille dans 
L'immense botte de foin.

J'ai été le murmure à peine audible 
Dans le rugissement du vent, 
Une petite étoile filante 
Dans la grandiose galaxie.

Comme une goutte de pluie 
Dans la vaste mer.

J'ai été transfiguré devant toi 
En une petite silhouette 
Sur l'horizon sans fin.

Je suis petit devant la tendresse 
Que tu déploies devant moi.

20240212

5467 Mi estas kanto kiam vi alproksimiĝas

Viaj fungoj kaj miaj algoj 
Formas korforman 
Kontinenton de likeno.

Paco estas 
Kiel hela lumvermo, 
Kiu dancas, 
Sub la peplomo de nia lito, 
Plenigante ĉiujn standojn 
En la teatro de iluzio.

Mi estas kanto 
Kiam vi alproksimiĝas.

Kaj meze de la ĝemo 
De via voĉo, 
Mi aŭdas la flustron 
De la sekretaj ondoj, 
Kiujn vi kaŝis 
En vi.

Kune ni estas 
Akva arbaro enamiĝinta, 
Koralo kaj musko interplektitaj, 
Abeloj kaj floroj en verŝoviĝo, 
Ni estas insularo de vegetala amo, 
Tenera subakva ĝangalo, 
Vi kaj mi kundividas, 
Samtempe, 
Maron de simbiozo, 
Oceano de simpatio.

Viaj fungoj kaj miaj algoj 
Formas korforman 
Kontinenton de likeno.

Paco estas 
Kiel hela lumvermo, 
Kiu dancas, 
Sub la peplomo de nia lito, 
Plenigante ĉiujn standojn 
En la teatro de iluzio.

5466 Je suis une chanson quand tu t'approches

Tes champignons et mes algues 
Forment un continent de lichen 
En forme de cœur.

La paix est 
Comme une luciole lumineuse 
Qui danse, 
Sous la couette de notre lit, 
Remplissant toutes les tribunes 
Du théâtre de l'illusion.

Je suis une chanson 
Quand tu t'approches.

Et au milieu du gémissement 
De ta voix, 
J'entends le murmure 
Des ondes secrètes 
Que tu as cachées 
Au-dedans toi.

Ensemble nous sommes 
Une forêt aquatique amoureuse, 
Coraux et mousses entrelacés, 
Abeilles et fleurs en libation, 
Nous sommes un archipel d'amour végétal, 
Une tendre jungle sous-marine, 
Tu et moi partageons à l'unisson, 
En contemporanéité, 
Une mer de symbiose, 
Un océan de sympathie.

Tes champignons et mes algues 
Forment un continent de lichen 
En forme de cœur.

La paix est 
Comme une luciole lumineuse 
Qui danse, 
Sous la couette de notre lit, 
Remplissant toutes les tribunes 
Du théâtre de l'illusion.

5465 I am a song when you approach

Your mushrooms and my algae 
Form a heart-shaped 
Continent of lichen.

Peace is 
Like a luminous firefly 
That dances, 
Under the comforter of our bed, 
Filling all the stands 
In the theater of illusion.

I am a song 
When you approach.

And amid the moan 
Of your voice, 
I hear the whisper 
Of the secret waves 
That you have hidden 
Inside you.

Together we are 
An aquatic forest in love, 
Coral and moss interwoven, 
Bees and flowers in libation, 
We are an archipelago of vegetal love, 
A tender underwater jungle, 
You and I share in unison, 
Contemporaneously, 
A sea of symbiosis, 
An ocean of sympathy.

Your mushrooms and my algae 
Form a heart-shaped 
Continent of lichen.

Peace is 
Like a luminous firefly 
That dances, 
Under the comforter of our bed, 
Filling all the stands 
In the theater of illusion.

5464 Ich bin ein Lied, wenn du dich näherst

Deine Pilze und meine Algen 
Bilden einen herzförmigen 
Flechtenkontinent.

Frieden ist 
Wie ein leuchtendes Glühwürmchen, 
Das unter dem Federbett 
Unseres Bettes tanzt 
Und alle Ränge im Theater 
Der Illusion füllt.

Ich bin ein Lied, 
Wenn du dich näherst.

Und inmitten des Stöhnens 
Deiner Stimme 
Höre ich das Flüstern 
Der geheimen Wellen, 
Die du in dir 
Verborgen hast.

Gemeinsam sind wir 
Ein Wasserwald in Liebe, 
Korallen und Moos miteinander verwoben, 
Bienen und Blumen im Trankopfer, 
Wir sind ein Archipel pflanzlicher Liebe, 
Ein zarter Unterwasserdschungel, 
Du und ich teilen gleichzeitig,
Zeitgenössisch, 
Ein Meer der Symbiose, 
Ein Ozean der Sympathie.

Deine Pilze und meine Algen 
Bilden einen herzförmigen 
Flechtenkontinent.

Frieden ist 
Wie ein leuchtendes Glühwürmchen, 
Das unter dem Federbett 
Unseres Bettes tanzt 
Und alle Ränge im Theater 
Der Illusion füllt.

5463 Mwen se yon chante lè ou apwoche

Chanpiyon ou yo ak alg mwen yo 
Fòme yon kontinan lichen 
Ki gen fòm kè.

Lapè se 
Tankou yon koukouy lumineux 
Ki danse, 
Anba konsolatè kabann nou an, 
Ranpli tout kanpe 
Nan teyat ilizyon an.

Mwen se yon chante 
Lè ou apwoche.

Ak nan mitan jemi 
Vwa ou a, 
Mwen tande chichote 
Vag sekrè 
Ou te kache 
Anndan ou.

Ansanm nou se 
Yon forè akwatik nan renmen, 
Koray ak bab panyòl mele, 
Myèl ak flè nan libasyon, 
Nou se yon achipèl nan renmen vejetal, 
Yon forè sansib anba dlo, 
Ou menm ak mwen pataje nan inison, 
Ansanm, 
Yon lanmè nan senbyotik, 
Yon oseyan senpati.

Chanpiyon ou yo ak alg mwen yo 
Fòme yon kontinan lichen 
Ki gen fòm kè.

Lapè se 
Tankou yon koukouy lumineux 
Ki danse, 
Anba konsolatè kabann nou an, 
Ranpli tout kanpe 
Nan teyat ilizyon an.


5462 Sono una canzone quando ti avvicini

I tuoi funghi e le mie alghe 
Formano un continente di licheni 
A forma di cuore.

La pace è 
Come una lucciola luminosa 
Che danza, 
Sotto il piumino del nostro letto, 
Riempiendo tutte le tribune 
Del teatro dell'illusione.

Sono una canzone 
Quando ti avvicini.

E in mezzo al gemito 
Della tua voce, 
Sento il sussurro 
Delle onde segrete 
Che hai nascosto 
Dentro di te.

Insieme siamo 
Una foresta acquatica innamorata, 
Coralli e muschi intrecciati, 
Api e fiori in libagione, 
Siamo un arcipelago d'amore vegetale, 
Una tenera giungla sottomarina, 
Tu ed io condividiamo all'unisono, 
Contemporaneamente, 
Un mare di simbiosi, 
Un oceano di simpatia.

I tuoi funghi e le mie alghe 
Formano un continente di licheni 
A forma di cuore.

La pace è 
Come una lucciola luminosa 
Che danza, 
Sotto la trapunta del nostro letto, 
Riempiendo tutte le tribune 
Del teatro dell'illusione.

5461 Eu sou uma canção quando você se aproxima

Seus cogumelos e minhas algas 
Formam um continente de líquen 
Em forma de coração.

A paz é 
Como um vaga-lume luminoso 
Que dança, 
Debaixo do edredom da nossa cama, 
Preenchendo todas as arquibancadas 
Do teatro da ilusão.

Eu sou uma canção 
Quando você se aproxima.

E no meio do gemido 
Da sua voz, 
Me chega o sussurro 
Das ondas secretas 
Que você esconde 
No seu interior.

Juntos somos 
Uma floresta aquática apaixonada, 
Corais e musgos entrelaçados, 
Abelhas e flores em libação, 
Somos arquipélago de amor vegetal, 
Uma terna selva subaquática, 
Você e eu compartilhamos em uníssono, 
Contemporaneamente, 
Um mar de simbiose, 
Um oceano de simpatia.

Seus cogumelos e minhas algas 
Formam um continente de líquen 
Em forma de coração.

A paz é 
Como um vaga-lume luminoso 
Que dança, 
Debaixo do edredom da nossa cama, 
Preenchendo todas as arquibancadas 
Do teatro da ilusão.

5460 Yo soy una canción cuando te aproximas

Tus hongos y mis algas 
Forman un continente de liquen 
Con forma de corazón.

La paz es 
Como una luciérnaga luminosa 
Que danza, 
Bajo el edredón de nuestra cama, 
Colma todas las gradas 
En el teatro de la ilusión.

Yo soy una canción 
Cuando te aproximas.

Y en medio del gemido 
De tu voz, 
Me llega el susurro 
De las olas secretas 
Que llevas escondidas 
En tu interior.

Juntos somos 
Un bosque acuático enamorado, 
Coral y musgo entretejido, 
Abejas y flores en libación, 
Somos archipiélago de amor vegetal, 
Selva submarina enternecida, 
Tú y yo compartimos al unísono, 
Contemporáneamente, 
Un mar de simbiosis, 
Un océano de simpatía.

Tus hongos y mis algas 
Forman un continente de liquen 
Con forma de corazón.

La paz es 
Como una luciérnaga luminosa 
Que danza, 
Bajo el edredón de nuestra cama, 
Colma todas las gradas 
En el teatro de la ilusión.

20240211

5459 Viaj pioniraj plantoj

Mi deziras, ke viaj pioniraj plantoj 
Repopulu per sia aromo 
La truojn kaj malplenojn, 
Kiujn mi riparis en mian estaĵon.

Tio estas, kion mi serĉas, estas sinki 
En la marĉojn de sopiro 
Kaj malsupreniri al la profundo 
De via korpo 
En la batiskafo de la deziro.

Navigi kun la ardo de mia korpo 
Al la sonĝoj mergitaj 
En la surfaco de via haŭto.

Lasi ke viaj sopiraj tajdoj 
Trenu min de ĉi tie tien 
Kiel algoj ŝiprompiĝintaj pro pasio.

Kaj vi enprofundigu min 
En viajn abismojn de dolĉeco.

Vi devas scii, 
Ke mi iras en kaptiteco 
Mergita en sonĝojn 
Al via insulo de plezuro.

5458 Tes plantes pionnières

Je souhaite que tes plantes pionnières
Repeuplent de leur arôme 
Les trous et les vides 
Que j'ai rapiécés dans mon être.

C'est-à-dire, je cherche à m'enfoncer 
Dans les marais de l'envie 
Et à descendre au plus profond 
De ton corps 
Dans le bathyscaphe du désir.

Naviguer avec la fougue de mon corps 
Vers les rêves immergés 
À la surface de ta peau.

Laisser tes marées désireuses 
M'entraîner d'ici à là comme des algues 
Naufragées par la passion.

Et puisses-tu m'enfoncer 
Dans tes abîmes de douceur.

Il faut savoir 
Que je pars en captivité 
Immergé dans les rêves 
Vers ton île du plaisir.

5457 Your pioneer plants

I wish that your pioneer plants 
Repopulate with their aroma 
The holes and voids 
That i have darned into my being.

That is, what I seek is to sink into 
The marshes of longing 
And descend to the depths 
Of your body 
In the bathyscaphe of desire.

Navigate with the ardor of my body 
To the dreams submerged 
In the surface of your skin.

Let your longing tides 
Drag me from here to there 
Like seaweed shipwrecked with passion.

And may you sink me into 
Your abysses of sweetness.

You need to know 
That I am going in captivity 
Immersed in dreams 
To your island of pleasure.

5456 Deine Pionierpflanzen

Ich wünsche mir, dass deine Pionierpflanzen 
Mit ihrem Duft die Löcher und Hohlräume, 
Die ich in mein Wesen gestopft habe, 
Wieder bevölkern.

Das heißt, ich möchte in die sümpfe 
Der Sehnsucht versinken 
Und im Bathyscaphe des Verlangens 
In die tiefen deines Körpers 
Hinabsteigen.

Navigieren mit der Hitze meines Körpers 
Zu den träumen, die unter der Oberfläche 
Deiner Haut versunken sind.

Lass mich von deinen sehnsüchtigen Wellen 
Hierhin und dorthin ziehen, wie Tang, 
Der vor Leidenschaft Schiffbruch erleidet

Und mögest du mich in deine Abgründe 
Der süße versenken.

Du musst wissen, dass ich, 
Gefangen in Träumen, 
Zu deiner Insel 
Des Vergnügens gehe.

5455 Plant pyonye ou yo

Mwen swete ke plant pyonye ou yo 
Repople ak bon sant yo 
Twou yo ak vid 
Ke mwen te rasire nan tèt mwen.

Sa vle di, sa m ap chèche a, 
Se plonje nan marekaj anvi 
E desann nan fon 
Kò w 
Nan batiskaf dezi a.

Navige ak pasyon kò mwen
Nan rèv yo plonje 
Nan sifas la nan po ou.

Kite mare anvi ou 
Trennen mwen soti isit la 
Tankou alg ki fè naufrage ak pasyon.

Epi se pou ou plonje mwen
Nan gwo twou san fon dous ou yo.

Ou bezwen konnen 
Ke mwen pral nan kaptivite 
Benyen nan rèv 
Nan zile ou nan plezi.

5454 Le tue piante pioniere

Vorrei che le tue piante pioniere 
Ripopolassero con il loro aroma 
I buchi e i vuoti 
Che ho rammendati nel mio essere.

Cioè, ciò che cerco è di sprofondare 
Nelle paludi della voglia
E di scendere nelle profondità 
Del tuo corpo 
Nel batiscafo del desiderio.

Navigare con l'ardore del mio corpo 
Verso i sogni sommersi 
Nella superficie della tua pelle.

Lasciare che le tue libidinose maree 
Mi trascinino da qui a là 
Come un'alga naufragata dalla passione.

E che tu possa sprofondarmi 
Nei tuoi abissi di dolcezza.

Devi sapere 
Che andrò in cattività 
Immerso nei sogni 
Fino alla tua isola di piacere.

5453 Suas plantas pioneiras

Desejo que suas plantas pioneiras 
Repovoem com seu aroma 
Os buracos e vazios 
Que levo remendados no meu ser.

Ou seja, o que busco é afundar-me 
Nos pântanos do desejo
E descer às profundezas 
Do seu corpo 
No batiscafo do desejo.

Navegar com o ardor do meu corpo 
Até os sonhos submersos 
Na superfície da sua pele.

Deixar que suas saudosas marés 
Me arrastem daqui para lá 
Como algas naufragadas na paixão.

E que você me afunde 
Em seus abismos de doçura.

Você precisa saber 
Que estou indo em cativeiro 
Imerso em sonhos 
Para sua ilha de prazer.

5452 Tus plantas pioneras

Deseo que tus plantas pioneras 
Repueblen con su aroma 
Los huecos y vacíos 
Que llevo remendados a mi ser.

Es decir, lo que busco es hundirme 
En las marismas del anhelo 
Y descender hasta lo hondo 
De tu cuerpo 
En el batiscafo del deseo.

Navegar con el ardor de mi cuerpo 
Hasta los sueños sumergidos 
En la superficie de tu piel.

Dejar que tus mareas anhelantes 
Me arrastren de aquí para allá 
Como alga naufragada de pasión.

Y que me hundas 
En tus abismos de dulzura.

Es preciso que sepas 
Que voy en cautiverio 
Inmerso de ensueños 
A tu isla de placer.

20240210

5451 Kavalye yo dezespwa

Desepsyon mwen sèlman pèspetib 
Sou yon echèl lanmou.
Lanmou ou te yon wòz 
Chèche k'ap flote, 
Yon mirayaj nan afeksyon 
Ki fini, 
Yon papiyon kwonpe ki ap kriye 
Chante li san kòd.

Yon dife sovaj 
Boule andedan 
Nwayo mwen, 
Espwa se te 
Yon lonbraj san anbrase ou, 
Yon nwaj san solèy, 
Yon tanpèt san abri, 
Yon glas san refleksyon, 
Yon labirent ki pa gen okenn sòti, 
Ak yon minotaur ilizwa 
Ki debouche sou pasyon li.

Miray sa a nan pwatrin mwen an, 
Pèse mil fwa, 
Pèmèt pase san filtè
Chak nan kavalye yo 
Dezespwa.

5450 Reiter der Verzweiflung

Meine Enttäuschung ist nur 
Im Liebeskala spürbar. 

Deine Liebe war eine 
Verwelkte schwebende Rose, 
Eine Fata Morgana 
Verblasster Zuneigung, 
Ein gefangener Schmetterling, 
Der sein Lied ohne Akkorde schreit.

Ein Irrlicht 
Brannte 
In meinem Innersten, 
Die Hoffnung war ein Schatten 
Ohne deine Umarmung, 
Eine Wolke ohne Sonne, 
Ein Sturm ohne Schutz, 
Ein Spiegel ohne Spiegelbild, 
Ein Labyrinth ohne Ausgang 
Und ein illusorischer Minotaurus, 
Der seine Leidenschaft entfaltet.

Diese Mauer 
Meiner tausend Mal 
Durchbohrten Brust lässt 
Jeden Reiter der Verzweiflung 
Ohne Filter passieren.

5449 Rajdantoj de malespero

Mia seniluziiĝo estas nur 
Perceptebla en amoskalo. 
Via amo estis velkinta 
Rozo flosanta, 
Miraĝo de paliĝinta amo, 
Kaptita papilio, 
Kiu krias sian kanton 
Sen akordoj.

Interne de mia medolo
Brulis
Vaglumo, 
Espero estis 
Ombro sen via brakumo, 
Nubo sen suno, 
Ŝtormo sen ŝirmejo, 
Spegulo sen reflekto, 
Labirinto sen eliro 
Kaj iluzia minotaŭro 
Kiu malimplikas sian pasión.

Ĉi tiu muro de mia brusto
Mil fojojn trapikita 
Permesas pasi sen filtriloj 
Al ĉiu el la rajdantoj 
De malespero.

5448 Cavaliers du désespoir

Ma déception n’est perceptible 
Qu’à l’échelle de l’amour. 
Ton amour était une rose 
Flétrie flottant, 
Un mirage d'affection 
Fanée, 
Un papillon piégé qui crie 
Sa chanson sans accords.

Un feu follet 
Brûlait à l'intérieur 
De mon moelle, 
L'espoir était 
Une ombre sans ton étreinte, 
Un nuage sans soleil, 
Une tempête sans abri, 
Un miroir sans reflet, 
Un labyrinthe sans sortie 
Et un minotaure illusoire 
Qui dénoue sa passion. 

Cette paroi de ma poitrine 
Mil fois transpercée 
Permet de passer sans filtres
A chacun des cavaliers 
Du désespoir. 

5447 Riders of despair

My disappointment is only perceptible 
On a love scale. 
Your love was 
A withered rose floating, 
A mirage of faded
Affection, 
A trapped butterfly that cries 
Its song without chords.

A will-o'-the-wisp 
Burned inside 
My medulla, 
Hope was a shadow 
Without your embrace, 
A cloud without sun, 
A storm without shelter, 
A mirror without reflection, 
A labyrinth with no exit 
And an illusory minotaur 
That unravels its passion.

This wall of my chest 
Thousand times pierced 
Allows to pass without filters
Each of the riders 
Of despair.

5446 Cavalieri della disperazione

La mia delusione è percepibile 
Solo su scala amorosa. 
Il tuo amore è stata una rosa 
Appassita fluttuante, 
Un miraggio di affetto 
Sbiadito, 
Una farfalla intrappolata che grida 
La sua canzone senza accordi.

Un fuoco fatuo 
È bruciato dentro 
Del mio cuore, 
La speranza è stata 
Un'ombra senza il tuo abbraccio, 
Una nuvola senza sole, 
Una tempesta senza riparo, 
Uno specchio senza riflesso, 
Un labirinto senza uscita 
E un illusorio minotauro 
Che dipana la sua passione.

Questo muro del mio petto 
Per mille volte trafitto 
Permette di passare senza filtri
A ciascuno dei cavalieri 
Della disperazione.

5445 cavaleiros da desesperação

Minha decepção só é perceptível 
Numa escala amorosa. 
Seu amor foi uma rosa 
Murcha flutuando, 
Uma miragem de carinho 
Desvanecido, 
Presa borboleta que grita 
Sua canção sem acordes.

Um fogo-fátuo 
Ardeu por dentro 
Da minha medula, 
A esperança foi 
Uma sombra sem o seu abraço, 
Uma nuvem sem sol, 
Uma tempestade sem abrigo, 
Um espelho sem reflexo, 
Um labirinto sem saída 
E um Minotauro ilusório 
Que desvenda sua paixão.

Essa muralha do meu peito 
Mil vezes perfurada 
Permite passarem sem filtros
Cada um dos cavaleiros 
Da desesperação.

5444 Jinetes de la desesperación

Mi desilusión solo es perceptible 
A escala amorosa. 
Tu amor fue una rosa 
Marchita flotando, 
Un espejismo de afecto 
Desvanecido, 
Atrapada mariposa que llora 
Su canción sin acordes.

A mí me ardió 
Por dentro de la médula 
Un fuego fatuo, 
La esperanza fue 
Una sombra sin tu abrazo, 
Una nube sin sol, 
Una tormenta sin refugio, 
Un espejo sin reflejo, 
Un laberinto sin salida 
Y un iluso minotauro 
Que desmadeja su pasión.

Esta muralla de mi pecho 
Mil veces horadada 
Deja pasar sin filtros 
Cada uno de los jinetes 
De la desesperación. 

20240205

5443 Ĉi tiun nokton de vintra vento

Ĉi tiun nokton de vintra vento 
Mi trovas min observante 
Mian korpon apogante 
Sur la balustrado de la plezuro, 
Vi venas triunfa
Kun la humideco de la nubo 
El mi ne scias, kiu angulo.

Mia deziro krevas 
Tra la nebulo de mia koro, 
Mi sopiras, ke vi plenigu min 
Per la apokrifa aro 
Da koloroj, kiun vi havas
Envolvita en via pasio.

Kion mi volas diri, estas, ke 
Vi ĉerpas la mirindaĵon 
El la kofro de via alkemiisto 
Kaj lanĉas la fulmon 
El via ebura turo, 
Ke via tremanta monto 
Trankviligas ĉiujn dezirojn 
De mia troa lernanto, ke vi 
Lumigas miajn mallarĝajn vojetojn 
Per via fiŝkaptista lampo.

Ĉi tiun nokton de vintra vento 
Mi trovas min observante 
Mian korpon apogante 
Sur la balustrado de la plezuro, 
Vi venas triunfa
Kun la humideco de la nubo 
El mi ne scias, kiu angulo.

Mia deziro krevas 
Tra la nebulo de mia koro, 
Mi sopiras, ke vi plenigu min 
Per la apokrifa aro 
Da koloroj, kiun vi havas
Envolvita en via pasio.

5442 Cette nuit de vent d'hiver

Cette nuit de vent d'hiver 
Je me surprends à observer 
Mon corps appuyé 
Sur la rambarde du plaisir, 
Tu viens triomphant
Avec l'humidité du nuage 
De je ne sais quel coin.

Mon désir éclate à travers 
Le brouillard de mon cœur 
Et j'envie que tu me remplisses 
Du troupeau de couleurs 
Apocryphes que tu as 
Enveloppé dans ta passion.

Ce que je veux dire, c'est
Que tu extraies la merveille 
De ta malle d'alchimiste 
Et que tu lances les éclairs 
Depuis ta tour d'ivoire, 
Que ta montagne tremblante 
Calme tous les désirs 
De mon pupille ouverte, 
Que tu allumes mes voies étroits 
Avec ta lampe de pêcheur.

Cette nuit de vent d'hiver 
Je me surprends à observer 
Mon corps appuyé 
Sur la rambarde du plaisir, 
Tu viens triomphant
Avec l'humidité du nuage 
De je ne sais quel coin.

Mon désir éclate à travers 
Le brouillard de mon cœur 
Et j'envie que tu me remplisses 
Du troupeau de couleurs 
Apocryphes que tu as 
Enveloppé dans ta passion.

5441 This night of winter wind

This night of winter wind 
I find myself observing me
Y body leaning on 
The railing of pleasure, 
You come triumphant
With the humidity of the cloud 
From I don't know what corner.

My desire bursts through 
The fog of my heart 
And I long for you to fill me 
With the apocryphal flock 
Of colors that you have 
Wrapped in your passion.

What I want to say is that 
You extract the wonder 
From your alchemist's trunk 
And launch the lightning 
From your ivory tower, 
That your trembling mountain 
Calms all the desires 
Of my overexcited pupils, 
That you illuminate my narrow paths 
With your fisherman's lamp.

This night of winter wind 
I find myself observing me
Y body leaning on 
The railing of pleasure, 
You come triumphant
With the humidity of the cloud 
From I don't know what corner.

My desire bursts through 
The fog of my heart 
And I long for you to fill me 
With the apocryphal flock 
Of colors that you have 
Wrapped in your passion.

5440 In dieser Nacht des Winterwinds

In dieser Nacht des Winterwinds 
Beobachte ich meinen Körper, 
Wie er sich an 
Das Geländer der Lust lehnt, 
Du kommst triumphierend mit 
Der Feuchtigkeit der Wolke, 
Aus ich weiß nicht, aus welcher Ecke.

Mein Wunsch bricht durch 
Den Nebel meines Herzens 
Und ich sehne mich danach, 
Dass du mich mit der apokryphen Schar 
Von Farben erfüllst, die du 
In deine Leidenschaft gehüllt hast.

Was ich sagen möchte, ist, 
Dass du ausziehst das Wunder 
Dem Alchemisten Koffer 
Und du den Blitz auswirfst 
Deinem Elfenbeinturm, 
Dass besänftige dein zitternder Berg 
Alle Wünsche meines aufgeregten Pupillen, 
Dass du erleuchtest 
Meine schmalen Pfade 
Mit deiner Fischerlampe.

In dieser Nacht des Winterwinds 
Beobachte ich meinen Körper, 
Wie er sich an 
Das Geländer der Lust lehnt, 
Du kommst triumphierend mit 
Der Feuchtigkeit der Wolke, 
Aus ich weiß nicht, aus welcher Ecke.

Mein Wunsch bricht durch 
Den Nebel meines Herzens 
Und ich sehne mich danach, 
Dass du mich mit der apokryphen Schar 
Von Farben erfüllst, die du 
In deine Leidenschaft gehüllt hast.

5439 Nwit sa a nan van livè

Nwit sa a nan van livè
Mwen jwenn mwen obsève 
Kò mwen apiye 
Sou balistrad la nan plezi, 
Ou vini triyonfan
Ak imidite a nan nwaj la 
Soti nan mwen pa konnen ki kwen.

Dezi mwen pete 
Nan bwouya nan kè mwen 
Epi mwen anvi pou ou ranpli m
Ak twoupo koulè apokrif 
Ke ou te vlope 
Nan pasyon ou.

Sa mwen vle di se 
Ke ou retire mèvèy 
Ki soti nan kòf alchimis ou a 
Epi lanse zèklè a soti 
Nan gwo kay won kòn elefan ou a, 
Ke mòn tranbleman ou 
Kalme tout dezi yo 
Nan je louvri mwen an, 
Ke ou eklere chemen etwat mwen yo 
Ak lanp pechè ou a.

Nwit sa a nan van livè
Mwen jwenn mwen obsève 
Kò mwen apiye 
Sou balistrad la nan plezi, 
Ou vini triyonfan
Ak imidite a nan nwaj la 
Soti nan mwen pa konnen ki kwen.

Dezi mwen pete 
Nan bwouya nan kè mwen 
Epi mwen anvi pou ou ranpli m
Ak twoupo koulè apokrif 
Ke ou te vlope 
Nan pasyon ou.

5438 In questa notte di vento invernale

In questa notte di vento invernale
Mi ritrovo ad osservare 
Il mio corpo appoggiato 
Alla ringhiera del piacere, 
Tu arrivi trionfante
Con l'umidità della nuvola 
Da non so quale posto.

Il mio desiderio irrompe 
Nella nebbia del mio cuore 
E voglio che tu mi riempia 
Dello stormo di colori apocrifi 
Che hai avvolto 
Nella tua passione.

Ciò che voglio dirti è che 
Estrai la meraviglia 
Dal tuo baule da alchimista 
E lanci i fulmini 
Dalla tua torre d'avorio, 
Che la tua montagna tremante 
Calmi tutti i desideri 
Del mio esorbitato sguardo, 
Che illumini le mie vie stretti 
Con la tua lampada da pescatore.

In questa notte di vento invernale
Mi ritrovo ad osservare 
Il mio corpo appoggiato 
Alla ringhiera del piacere, 
Tu arrivi trionfante
Con l'umidità della nuvola 
Da non so quale posto.

Il mio desiderio irrompe 
Nella nebbia del mio cuore 
E voglio che tu mi riempia 
Dello stormo di colori apocrifi 
Che hai avvolto 
Nella tua passione.

5437 Nessa noite de vento invernal

Nessa noite de vento invernal
Me encontro observando 
Meu corpo encostado 
Na grade do prazer, 
Você vem triunfante
Com a umidade da nuvem 
De não sei de que lugar.

Meu desejo irrompe 
Na névoa do meu coração 
E anseio que você me encha 
Com o rebanho apócrifo 
De cores que você 
Envolveu em sua paixão.

O que quero dizer é que 
Extraia a maravilha 
Do seu baú de alquimista 
E lance o relâmpago 
Da sua torre de marfim, 
Que a sua montanha trêmula 
Acalme todos os desejos 
Da minha olhada perdida,
Que ilumine minhas vias estreitas 
Com a sua lâmpada de pescador.

Nessa noite de vento invernal
Me encontro observando 
Meu corpo encostado 
Na grade do prazer, 
Você vem triunfante
Com a umidade da nuvem 
De não sei de que lugar.

Meu desejo irrompe 
Na névoa do meu coração 
E anseio que você me encha 
Com o rebanho apócrifo 
De cores que você 
Envolveu em sua paixão.

5436 Esta noche de viento invernal

Esta noche de viento invernal 
Yo me encuentro observando 
Mi cuerpo recostado 
En la baranda del placer, 
Tú vienes triunfante
Con la humedad de la nube 
Desde no sé qué rincón. 

A mí me estalla el deseo 
Entre la niebla del corazón 
Y anhelo que me llenes 
Con la bandada apócrifa 
De colores que tienes 
Envuelta en tu pasión. 

Lo que quiero decir es que 
De tu baúl de alquimista 
Extraigas la maravilla 
Y lances el relámpago 
Desde tu torre de marfil, 
Que tu montaña estremecida 
Calme todas las ansias 
De mi desorbitada pupila, 
Que ilumines mis vías angostas 
Con tu lámpara de pescador.

Esta noche de viento invernal 
Yo me encuentro observando 
Mi cuerpo recostado 
En la baranda del placer, 
Tú vienes triunfante
Con la humedad de la nube 
Desde no sé qué rincón. 

A mí me estalla el deseo 
Entre la niebla del corazón 
Y anhelo que me llenes 
Con la bandada apócrifa 
De colores que tienes 
Envuelta en tu pasión. 

20240204

5435 Kiam vi alproksimiĝis al mia vivo

La fulmo de altiro 
Kaj la eklipso de la modesteco 
Interkruciĝis miajn kavajn ostojn, 
Kiam vi, kiel bolido 
Trairanta Tunguska, 
Transiris mian vojon 
Kvazaŭ hazarde.

Mi estis kapitulacigita 
Al la magneta ŝtormo, 
Per kiu vi movis 
Vian ventegon.

La intima eksplodo, 
Kiu registris en mia koro, 
Komencis novan teron 
Kaj novan sunon.

Mi vivis la kaŝitan magnetismon 
En via rideto, 
Diskreta brileto, 
Kaŝita fandado.

Min bruligis la fajrero 
Rezervita, 
Kiu falis sur miajn sekajn herbojn, 
Kiel se nenio.

Ĉio estis eklipsita 
Ebrieco, 
Ombra altiro, 
Kaŝita brilo, 
Fulmsekreto, 
Kiam vi alproksimiĝis al mia vivo.

5434 Quand tu as abordé ma vie

L'éclair de l'attraction 
Et l'éclipse de la pudeur 
Ont traversé mes os creux 
Lorsque, comme un bolide
Traversant Toungouska, 
Tu as croisé mon chemin 
Comme par hasard.

J'ai été rendu
A l'orage magnétique 
Avec lequel tu as agité 
Ton tourbillon.

L'explosion intime 
Qui s'est enregistrée dans mon cœur 
A mis en début une nouvelle terre 
Et à un nouveau soleil.

J'ai vécu le magnétisme caché 
De ton sourire, 
Un scintillement discret, 
Une fusion occulte.

J'ai été brûlé par l'étincelle 
Réservée 
Qui est tombée sur mes herbes sèches 
Comme si de rien n'était.

Tout était une ivresse 
Eclipsée, 
Une attirance obscure, 
Un éclat caché, 
Un secret foudroyant 
Quand tu as abordé ma vie.


5433 When you approached my life

The lightning of attraction 
And the eclipse of modesty 
Intersected my hollow bones 
When you, like a bolide 
Passing through Tunguska, 
Crossed my path 
As if by chance.

I was surrendered 
To the magnetic storm 
With which you stirred 
Your whirlwind.

The intimate explosion 
That registered in my heart 
Began a new earth 
And a new sun.

I felt the hidden magnetism 
In your smile, 
A discreet twinkle, 
A hidden fusion.

I was burned by 
The reserved spark 
That fell on my dry herbs 
As if nothing.

Everything was an eclipsed 
Drunkenness, 
A shadowy attraction, 
An unseen brilliance, 
A lightning secret 
When you approached my life.